رواية قلب الجبل الفصل الثالث عشر 13 بقلم نبض القلب

رواية قلب الجبل الفصل الثالث عشر 13 بقلم نبض القلب

رواية قلب الجبل البارت الثالث عشر

رواية قلب الجبل الجزء الثالث عشر

رواية قلب الجبل الحلقة الثالثة عشر

فى غرفه ادهم فى الفيلا
عادل تحدث بكذب ومكر : الشركه بتخسر ياعمى
انا حاولت اعمل ثفقات ورجع الشركه ناجحه زى الاول
بس رجال اعمال رفضو يتعاملو معنا
ادهم : كلم جبل
عادل : ده جبل اول واحد رفض يتعامل معنا
ادهم : مش ممكن جبل يعمل كده
عادل : انا كنت فاكر ان بعد ماانت ساعدته فى حل مشاكل اللى تعرضت لها شركته
ان اول مااقول له ادهم بيه عاوزك تساعده
بسرعه يقدم المساعده بس اللاسف رفض وكمان اقنع كتير من رجال اعمال
محدش يتعامل معنا
ادهم بحزن : مفيش حل تانى ياعادل
عادل : هو ده الحل الوحيد لازم الشركه تتباع
ادهم : طيب ياعادل
عادل : احضر لك الورق ياعمى
ادهم : جهز الورق انا همضى عليه
عادل فرح انه خطته ناجحت
ذهب الى مكتبه مسك الموبيل وكلم احدى رجال اعمال

 

 

عادل : الو
عبد الرحمن : اهلا ياعادل فينك من زمان
عادل : عاوزك ضرورى فى الشركه
عبد الرحمن : خير
عادل : مصلحه ليك
عبد الرحمن : تمام
عادل انهى مكالمه
خرج من الفيلا توجه الى الشركه
سهيله راحت تشوف عمرو فى المستشفى بس مكنش موجود
رجعت الفيلا
مراد : شوفتى عمرو
سهيله : مش موجود
مراد : اكيد عادل اخوكى عمل فى حاجه
سهيله : مش ممكن
مراد : اخوكى من طماعه يعمل اى حاجه
ده خطر على نفسه وعلينا
كريم وعمار اصحاب عمرو وصلو الفيلا
كريم : هندخل ازى من الحرس اللى واقفين
عمار : تعالى ورايا
الحرس : رايحين فين
عمار : عاوزين نقابل مراد بيه ضرورى
كريم : هو احنا عاوزين
عمار : من فضلك دخلنا اخنا عارفين انه هنا
الحرس : استنو هنا هكلم عادل بيه
الحرس واقف بعيد مسك الموبيل وكلم عادل
كريم : احنا عاوزين ادهم بيه نكلمه
عمار : انا قولت كده عشان نعرف ندخل الفيلا
الحرس : الو عادل بيه
عادل : عاوز اى
الحرس : في اتنين عاوزين يدخلو الفيلا
عادل : دول عاوزين اى هم كمان
الحرس : بيقولو عاوزين مراد بيه ضرورى
عادل : هم بيشتغلو عنده
الحرس : انتم موظفين فى شركه مراد بيه
عمار شاور براسه معنى ايوه
ثم تابع حديثه : ايوه ياعادل بيه
عادل : طب دخلهم
الحرس : اتفضلو
عمار وكريم دخلو الفيلا
كريم : كانت الفكره دى فين من زمان

 

 

مراد شافهم
مراد : انتم مين
عمار : اهلا يامراد بيه
كريم : عادل بيه باعت معنا ورق نسلمه ل ادهم بيه
مراد : غريبه
كريم : هو اى اللى غريب
مراد : انا عارف ان عمار طلع من الشركه
كريم : مش كنت تقول ياعمار انه عارفنا
عمار : مراد بيه انا عارف انك تعرف الحق كويس وانسان شريف
ثم تابع حديثه : احنا عاوزين ادهم بيه ضرورى
شركه بتضيع بسبب جوز اختك
ادهم بيه مايستهلش الغدر ده
فبلاش تمنعنا نقوله الحقيقه
مراد : اتفضل ادهم بيه فوق
قوله كل انت عاوزه
كريم وعمار طلعو لغرفة ادهم
سهيله : مين دول
مراد : يالا ياسهيله نرجع بيتنا
سهيله مشت مع مراد جوزها
فى غرفه ادهم فى الفيلا
كريم : ايوه عادل هو اللى طلعنا من الشركه
انا وعمار وجميله
عمار : احنا كنا عاوزين نجيلك ياادهم بيه ونقولك
بس هو قال للحرس ومنعنا ندخل هنا الفيلا
ومنعنا كمان نشوف عمرو صاحبنا ونطمن عليه
كريم : هو اللى خسر الشركه كل رجال اعمال كانت تنمنى تتتعامل معنا
عشانك ياادهم بيه
ادهم تحدث بصدمه : عادل عمل كل ده
عمار : دى ورق وحسابات
توضح لك ان الشركه كانت بتكسب
من ساعة لما عادل باقى مسؤل عنها خسرت
كريم : هو عاوز يبعها باى طريقه
فى الشركه عند عادل
كان بيكلم عبد الرحمن وهشام هم اخوات عندهم شركه
عادل : اهلا وسهلا اتفضلو
هشام : كلمتنا ليه ياعادل
عادل : سمعت انكم عاوزين تشتروا شركه
ثم تابع حديثه : شركه دى للبيبع

 

 

عبد الرحمن : ادهم بيه هيبع الشركه
هشام : انت متاكد ياعادل
عادل : انا ماسك كل املاك ادهم بيه وشركه
ليه الحق فى تصرف
عبد الرحمن : ماشى ياعادل عارفين انك انت المدير المسؤل عن الشركه
بس فكرت البيع دى نسمعها من صاحب الشركه نفسه
عادل : ادهم بيه نفسه هو اللى قالى بيبع الشركه
هشام : غريبه
عادل تحدث بحده : اللى غريب فى كده ياهشام
لو مش عاوز انت اخوك تشترو الشركه
فى الف واحد عاوزين يشتروها
عبد الرحمن : هو مصدقك طبعا ياعادل
وشكرا ياعادل انك كلمتنا
ثم تابع حديثه : احنا موافقين نشترى الشركه
عادل : نتفق على سعر
عادل قالهم سعر بيع الشركه
هشام : ده غالى جدا
عادل : خلاص طلما مش موافق
هشام : نسمع المبلغ من ادهم بيه نفسه
عادل نهض من مكانه باانفعال: اى ياهشام
قولت كم مره انا اللى ماسك الشركه وانا المدير
ادهم بيه موافق على اى كلمه اقولها
عبد الرحمن : اهدى ياعادل
عادل : اخوك كلامه ينرفز
عبد الرحمن : كلامك معيا انا
عادل : مش هقلل من المبلغ
عبد الرحمن : مبلغ ده كبير اوى
عادل : الشركه تستهل
هشام : بس انت قولت الشركه بتخسر
يعنى احنا هناخد شركه خسرانه
عادل سكت
هشام : سكت ليه ياعادل بيه
عادل نظر له بغيظ ثم نظر لعبد الرحمن : هى صحيح الشركه بتخسر
لانى مش فاضى اتابعها
عندى شركتى خاصه بيا
هشام : انت بقا عندك شركه
عادل نظره له بطرف عينه لما يرد
ثم تابع حديثه : انا هقلل المبلغ عشان خاطرك انت ياعبد الرحمن
قاله على سعر
عبد الرحمن : خلاص ياعادل انا هكلم محامى الشركه عندى هو هيتابع معاك الورق
عادل : تمام
عبد الرحمن وهشام خرجو من شركة عادل
ركبو العربيه

 

 

فى طريق
عبد الرحمن : مالك
هشام : مستغرب من كلام عادل
اللى اعرفه ان شركة ادهم بيه كانت ناحجه جدا كن بنعمل معهم ثفقات
من ساعة لما عادل مسك الشركه باقى مسؤل عنها
هى بتخسر
ثم تابع حديثه : خت بالك هو بيقول انا بقا عندى شركه خاصه بى ومش فاضى اتابع شركة ادهم بيه
عبد الرحمن : ايوه
هشام : يعنى ادهم بيه تعب وابنه عمرو تعبان
ادهم بيه سلم له الشركه وهى ناحجه
عادل بدل مايحافظ على الشركه يرد جميل ل ادهم بيه عليه
يقوم يخسر شركته
عبد الرحمن : انا كمان مستغرب ليه عاوز يبيع الشركه بسرعه دى
هشام : قولى صحيح انت بجد هتشترى الشركه
عبد الرحمن : لو ادهم بيه بجد هيبعها هشترى الشركه
فى شركه عند عادل
عادل كان ماسك الورق بيمضى عليه
وفاء السكرتيره : عادل بيه
عادل : عاوزه اى
وضعت ورقه على منضدة امامه
وفاء السكرتيره : اتفضل
عادل : اى ده
وفاء السكرتيره : استقالتى
عادل : انا طلبت منك اسقالتك
وفاء السكرتيره : مش حاضرتك هتبيع الشركه
عادل : كل موظفين هيجو شركتى
وانتى اكيد هاخدك شركه معيا ياوفاء
وفاء السكرتيره : انا مش هجى شركة حاضرتك
عادل : انتى نسيتى ياوفاء
كلامك
ارجوك ياعادل ياابن خالتى شغالنى فى شركة عندكم
وفاء السكرتيره : ايوه انا قولت كده
كنت عاوزه اشتغل فى شركه ادهم بيه
راجل بيعامل كل موجودين زى اولاده
حنين على كل اللى حواليه
بس ياخساره ساب الشركه لواحد زيك
عادل بنرفزه : احترمى نفسك ياوفاء
وفاء السكرتيره : انا همشى قبل ماتقولى اطلعى باره
زى كريم وعمار وجميله
عادل : امشى ستين داهيه انتى فاكره انى هحتيل عليكى
وفاء كادت تمشى التفت له وقالت : صدقنى هتندم
ثم مشيت
عادل مسك الموبيل وكلم الحرس
عادل : انتم فين
الحرس : ايوه ياعادل بيه

 

 

هم قدامى اهو
عادل : خليك متابعهم فاهم
تجيب منهم الورق وتخلص عليهم
الحرس : حاضر
عند جبل
فى الطريق
فارس : عربيه لسه ورانا
ثم تابع حديثه : جبل
جبل واقف العربيه قدام العماره
جبل : انزل يافارس
فارس : هى دى العماره
فارس نزل من العربيه التفت شاف العربيه اللى كانت بتراقبهم واقفت قريب منهم
جبل بصوت عالى : يالا يافارس
جبل دخل العماره هو و فارس
فارس : الورق فين
جبل شاور له يسكت
الحرس اللى فى العربيه
شخص من الحرس : انزلو انتم لازم تجيبو الورق منهم
الحرس : تمام
الحرس نزلو و ذهبو نحو العماره اللى دخل فيها فارس وجبل
جبل وفارس طلعو على سلالم
الحرس شافهم
جبل جاب الورق من الشقه زى ماساره كانت قالت له
فلاش باك
جبل : انتى بتقولى مخبيه الورق وملفات
ساره : ايوه فى الشقه اللى كنت قاعده فيها انا وجميله وجدتها
باك
فارس سمع خبط على باب الشقه
راح فتح الباب
الحرس صوب المسدس نحو فارس : حات الورق
فارس : اتفضلو
شخص من الحرس : الورق ياجبل بيه
جبل وضع الورق على منضدة امامه
جبل : الورق اهو
الحرس اتقدم نحو الورق بتردد خايفين من جبل
لسه الحرس هياخد الورق
جبل ضربهم هو وفارس
جبل بغضب : انطق يالا
فين ساره مراتى
شخص من الحرس : هقول ياجبل بيه
قال لجبل على العنوان
رن هاتف شخص من الحرس كان عادل
جبل بحده : رد قوله انك اخدت الورق
شخص من الحرس : ايوه ياعادل بيه
عادل : عملت اى
الشخص بينظر لجبل بخوف
جبل بيشاور له يكمل كلامه

 

 

شخص من الحرس : ايوه تمام معنا الورق
جبل : انا هروح
اعمل اللى قولت لك عليه يافارس روح لعمرو واطمن عليه
جبل بسرعه خرج من العماره و ركب العربيه متوجه الى مكان
فى طريق جبل كلم حرس الشركه
قالهم على العنوان
فارس بلغ البوليس
راح بسرعه المستشفى لعمرو
عند فارس وصل المستشفى
فارس ذهب الى غرفة عمرو بس مكنش موجود
فارس قلق
الممرضه : فى حاجه يااستاذ
فارس : من فضلك عمرو ابن ادهم بيه فين
هو حصلو حاجه
الممرضه : معرفش هو كان هنا
فارس : يعنى خرج من المستشفى
الدكتور : حاضرتك بتدور على حاجه
فارس : عمرو ابن ادهم بيه كان هنا فى المستشفى
الدكتور : هو بقا كويس خرج انهارده
عند عمرو كان راكب العربيه متوجه الى منزل رحمه
جدة رحمه : عمرو انت كنت فين
عمرو : رحمه فين
جدة رحمه : راحت لجبل بيه تسال عليك
عمرو : فى الشركه
جدة رحمه : لا…هى كلمت جبل بيه على تليفون واللى ردت عليها ساره مراته
هى قالت لها على عنوان
عمرو : فين العنوان
جدة رحمه قالت له على عنوان
عمرو اخد منها العنوان ركب العربيه متوجه الى العماره
بعد لحظات وصل
البواب : ساره هانم جالها واحد قالها ان جبل بيه عمل حادثه
ومشت معه وكان مع ساره هانم واحده
عمرو : راحو اى مستشفى
البواب : معرفش
عمرو هيتجنن مش عارف يوصل ل اى حاجه
اخد العربيه ذهب الى الشركه جبل
وصل خرج من العربيه
فارس كان وصل بعربيته
فارس : عمرو
عمرو : جبل بيه عمل حادثه
فارس : لا

 

 

ثم تابع حديثه : هو راح يجيب مراته
عادل خطفها
عمرو بصدمه : خطفها دى رحمه كمان معها
فارس : رحمه مين
عمرو : مراتى
قولى العنوان فين
عند عادل كان وصل المنزل
جابر : الو ايوه يا عادل بيه
عادل : عاوز اى
جابر : احنا عملنا خطه انا وصابر عشان نخطف جميله
عادل : خلاص مش مهم
جابر : بتقول اى ياعادل بيه
عادل : متعملش حاجه
جابر : الو
الخط قطع
صابر : قولت لعادل بيه
جابر : ايوه
صابر : عاوزين نعمل خطه مره دى ونعرف نخطفها
جابر : بس انت نسيت الدكتور عز الدين عمل اى مره اللى فاتت
صابر : اطمن انا شوفته بيركب العربيه مع فادى ومشى
جميله لسه فى الفيلا
جابر : طيب يالا
خيم الليل
فى فيلا عند جميله
جميله بتكلم عز الدين
جميله : مجاتش ليه
عز الدين : غصب عنى لازم استنى لبكره عشان اخلص الورق
انا كنت هاخدك معيا بس انتى اللى قولت لى انك تعبانه
ثم تابع حديثه : انتى لسه تعبانه
جميله : انا بقيت كويسه
ثم تابعت حديثها : عز الدين بلاش تتاخر
عز الدين : حاضر ياقلبى ….بقول لك اوعى تفتحى الباب لحد
ثم تابع حديثه : وبكره اخلص الورق هجى بسرعه
جميله : طيب ياحبيبى
عز الدين : خلى بالك من نفسك
جميله : وانت كمان
عزالدين : جميله
جميله : ايوه
عزالدين : متخافيش ياحبيبتى مش هتتاخر
اى حاجه تحصل كلمنى
جميله انهت المكالمه بس كانت قلقانه وخايفه
دخلت المطبخ تعمل قهوه تشربها
فجاه سمعت تكسير زجاج
جابر : هى فين
جميله شافتهم قفلت نور المطبخ بسرعه
صابر : بين فوق
جابر وصابر طلعو الدور تانى للفيلا

 

 

جميله كلمت عز الدين
جميله بخوف بتكلم بصوت منخفض : الو الحقنى
عز الدين بخوف : فى اى مالك
جميله : رجالة عادل دخلو الفيلا
عز الدين : اطلعى من باب خلفى للفيلا
روحى على فيلا جبل وخليكى هناك مع ساره صاحبتك
وانا جايلك بسرعه
جميله خرجت من الباب الخلفى للفيلا
جريت على الطريق
جميله : من فضلك فيلا جبل بيه فين
شخص : اخر الطريق
جميله راحت بسرعه للفيلا
فى فيلا سعيد
داده خيريه : ده الاكل زى ماهو ياسعيد بيه
سعيد : مليش نفس
داده خيريه : مالك ياسعيد بيه انت تعبان
سعيد : انا قلقان قلبى مش مطمن
جبل قفل تليفون وفارس كمان قفل تليفون
داده خيريه : خير ان شاء الله
ياسعيد بيه بلاش قلق ده كله
قطع حديثه صوت البواب
جعفر البواب : سعيد بيه
سعيد : فى اى ياجعفر
جعفر البواب : فى واحده اسمها جميله
عاوزه ساره هانم
سعيد : خليها تدخل
جعفر البواب : اتفضلى
جميله دخلت الفيلا على ملامحها خوف والارهاق وتعب من جرى
سعيد : اتفضلى يابنتى
انتى كويسه
جميله : ساره فين
سعيد : مش هنا راحت لجوزها
جميله : ساره مش هنا
جميله متوتره تنظر على بوابة الفيلا
سعيد : فى اى يابنتى
انت خايفه من حاجه
جابر وصابر وصلو
جميله شافتهم
جميله : انا مرات الدكتور عز الدين
هو سافر
كنت قاعده لوحدى فى فيلا
رجالة عادل دخلو الفيلا عشان يخطفونى
انا جريت وجيت على هنا
ارجوك احمينى منهم
صابر وجابر دخلو الفيلا
جميله واقفت خلف سعيد وهى خايفه
صابر : سعيد بيه البنت دى مجنون
لازم ناخدها
جميله : انا مش مجنونه هم كذابين
هم اللى كانو خاطفينى انا وساره
احنا هربنا منهم
سعيد كان مستغرب من كلامها

 

 

سعيد : ساره زى كانت مخطوفه
صابر : ياسعيد بيه بنت دى كذابه وبتقول اى كلام
جميله : احمينى منهم ياسعيد بيه
سعيد : طيب ياصابر
جميله وضعت ايدها على قلبها من الخوف
سعيد شاور لبواب
جعفر وكم واحد معهم اخدو صابر وجابر وضعهم فى غرفه قفلو عليهم
جميله قلبها اطمئن
سعيد : متخافيش يابنتى
بس قوللى حكايتك اى
ازى ساره كانت مخطوفه
فى منزل عادل
عادل كان فى مكتبه سمع ضرب نار
عادل : فى اى اللى بيحصل
خرج من المكتب
فجاه شاف جبل
عادل بصدمه : انت جيت هنا ازى
جبل : ساره فين
عادل : معرفش مكانها
جبل ضرب عادل بقوى
عادل وقع وجبل بيلف فى البيت زى المجنون بيدور على ساره
عند رحمه
رحمه جريت عليها ومسكت يدها عشان تشوف النبض
رحمه : ده مفيش نبض
ثم تابعت حديثها بصدمه : مش ممكن
قومى ياساره
فجاه سمعت رحمه ضرب وخناق خارج الغرفه
عادل فاق جرى واحضر المسدس من المكتب
جبل شاف رجاله تقف امام غرفه
جبل ضربهم
رحمه سمعت صوت جبل هو بيقول
جبل بصوت عالى : ساره ساره
رحمه جريت على الباب الغرفه
رحمه : الحقنا ياجبل بيه
احنا هنا
جبل جرى على صوت وخبط الباب الغرفه بقوه
اتفتح الباب جبل اصدم لما شاف ساره فاقده الوعى
جرى عليها بسرعه زى المجنون
جبل : ساره فوقى ياحبيبتى
حصل لها اى

 

 

عادل : جبل
جبل التفتت له
عادل ضغط على المسدس خرجت رصاصه
واو
مين اللى اضرب برصاص

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية قلب الجبل)