رواية عمياء دخلت حياتي الفصل الثامن عشر 18 بقلم منصور سيد

رواية عمياء دخلت حياتي الفصل الثامن عشر 18 بقلم منصور سيد

رواية عمياء دخلت حياتي البارت الثامن عشر

رواية عمياء دخلت حياتي الجزء الثامن عشر

رواية عمياء دخلت حياتي الحلقة الثامنة عشر

احمد:اصل انا كنت قايل ليها ان لو ندى بتشوف عمرى ما كنت هفكر اتزوجها عليكى كلام كنت بقوله عشان أهديها
الحاجه:طب وايه المشكله فى كده
احمد:اصل ندى فتحت
الحاجه:انت بتتكلم بجد يا احمد ندى رجع ليها بصرها
احمد:ايوه ياحاجه بتكلم بجد
الحاجه:طب يا ابنى انت كده مالكش حجه انت تروح لورده دلوقتى قبل ما تتكلم مع عمك ولا والدتها ويحصل مشاكل وتقول ليها ان فكرة زواجك من ندى دى خلاص شيلتها من دماغك
احمد:انتى بتقولى ايه يا حاجه انتى بتتكلمى زيها كده ليه
الحاجه:ما دى الأصول يا احمد انت كنت بتشفق على ندى وهى عمياء انك تسبها وتتخلى عنها إنما هي دلوقتى خلاص أصبحت بتشوف زيها زى اى واحده تانيه وتقدر تعتمد على نفسها فى أمور حياتها يبقى ايه الداعى من زواج واحده تانيه على ورده وتجيب لينا المشاكل بلاش طمع لان الطمع بيضيع كل شيء يا ابنى
احمد:بس انا بحب ندى بجد وما قدرش استغنى عنها انا بحسها بنتى مسؤله منى بحب ملامحها وابتسامتها حتى غضابها بحبها كل حاجه فيها بحبها يا حاجه بحبها

الحاجه:طب وورده والمشاكل اللى هتحصل من وراء زواجك من ندى
احمد:ورده منكرش انى حابب حبها ليا وتمسكها بيا رغم كل اللى اتسببته ليها عشرتها من ايام طفولتها ذكريتها معايا حبيت فيها ان عنيها مش شايفه غيرى طول عمرها تفتكرى هو القلب ممكن يحب اثنين يا حاجه
الحاجه:لا يا احمد الا انت فيه ده طمع مش حب انت عاوز تاخد كل حاجه من غير ما تخسر اى حاجه وده مش صح يا ابنى الطماع بيضيع منه كل حاجه فى الاخر اسمع كلامى يا احمد وسيب ندى لحياتها ونصيبها هى دلوقتى أصبحت قويه بنور عينيها اللى رجع ليها وورده دلوقتى مراتك على سنة الله ورسوله
الحق يا ابنى خد قرار قبل ما يضيع كل شيء منك حرام انت كده معذب نفسك ومعذب ورده اللى ما نابهاش من حبك غير عذابها ومعلق ندى معاك واكيد هي كمان محتاره ومتعذبه زيكم
احمد قعد على كرسي بجانبه ووضع وجهه بين يداه
احمد:انا ما بقتش عارف اعمل ايه انا كمان تعبت وتفكيرى وقف تماما
شويه ورجع الحاج والد احمد من بره واول ما دخل ليهم الغرفه
الحاجه؛تعالا احضرنا يا حاج
الحاج :فى ايه يا حاجه
الحاجه:ندى البنت اللى احمد عاوز يتزوجها على ورده رجع ليها بصرها
وورده عرفت ومصممه ياهيا يا ندى
الحاج:طب دا كده ربنا حلها من عنده
احمد:ازاى يا حاج
الحاج:مادام بصرها رجع ليها يبقى خلاص ملهاش لازمه انك تتزوجها وسبها يابنى لحالها وهو ده اخر الكلام والأصول كفايه بقى بهدله لبنت عمك انت ايه عاوز تخربها علينا كلنا ما تنساش ان ورده دلوقتى على ذمتك وحقها تدافع عن حياتها وبصراحه ما حدش يقدر يلومها فى اى حاجه فى الحاله دى انت اللى هتبقى غلطان
احمد:انت كده يا حاج بتصعبها عليا اكتر واكتر بس انا بحب ندى ومش هقدر اسبها وابعد عنها

وشويه وسمعوا الحاجه والدة ورده داخله بصوت عالى
الحاجه:يادى المصيبه جالك كلامى يا احمد اهى قالت لوالدتها
احمد قام وقف مفزوع منتظر دخول والدت ورده
والدت ورده:الحقنى يا احمد بسرعه الحقنى يا حاج
احمدوالحاج :فى ايه يا حاجه
والدت ورده:معرفش فى ايه ورده من ساعة ما رجعت قولت ادخل اجهز ليها حاجه تأكلها وهى كانت حابسه نفسها فى غرفتها قولت يمكن هتنام شويه ورجعت اخبط عليها ما بتردش والحاج بره مش هنا ومش عارفه اعمل ايه تعالا بسرعه اكسر الباب
احمد قبل ما تخلص كلامها جرى على منزل ورده وطلع كسر باب الغرفه وجد ورده على السرير مغمى عليها وفى دم تحتها افتكر فى الاول أنها انتحرت بس بص على ايدها مالقاش اي أصابه راح شالها واخدها على أقرب مستشفى
ودخلها لغرفة الكشف
الدكتور بعد ما كشف سأل النزيف ده اول مره
احمد:لا يادكتور دى تانى مره
الدكتور:هى هتبقى كويسه وانا هعمل اللازم بس فى تحاليل لازم تتعمل
احمد:اه فعلا الدكتور اللى كشفت عنده قال كده برضو
الدكتور:طب الدكتور اللى كشفت عنده قالكم حاجه
احمد:لا قال نشوف بس التحاليل الاول
الدكتور :معاه حق. فى معمل تحليل فى المستشفى هنا
احمد:خلاص يا دكتور شوف اللى مطلوب تعمله واعمله وانا هنزل الحسابات اسيب مبلغ تحت الحساب
احمد:هو حضرتك شاكك فى حاجه خطيره
الدكتور:الحقيقه ايوه بس برضو نشوف التحاليل الاول
الدكتور :امر الممرضه تبعت حد من المعمل ياخد العينات المطلوبه للتحاليل اللى كتبها ليها وقولى ليهم أن الدكتور مستعجل على التحاليل دى
وفعلا جيه حد خد العينات اللازمه وهى فضلت على السرير وتحت رعاية الدكتور لحد ما فاقت واستوعبت الامور
وكان وصلت العائله كلها تقريبا
ووقفين فى الغرفه حوالين ورده
ورده اول ما قاقت وبصت حواليها
ورده:فى ايه انا هنا ليه وانتوا متجمعين كده ليه انا حصلى ايه

احمد راح قعد جنبها
احمد:مافيش حاجه انتى اتخضيتى كده ليه شوية تعب وهيروحوا لحالهم مش كده يادكتور
الدكتور:ان شاء الله
ورده : ابعد عنى انت ايه تقتل القتيل وتمشي فى جنازته
والد ورده:فى ايه ياورده ازي تكلمى جوزك بالشكل ده
انت مزعلها ولا ايه يا احمد
احمد:لا ابدا ياعمى شوية دلع بنات انا اقدر ازعلها وياستي حقك عليا
ورده لسه هتدفعه بعيد عنها و هتتكلم وتقول له بطل التمثيل ده بقى
دخلت الممرضه
الممرضه:المعمل بعت نتيجة التحاليل يادكتور
الكل سكت ومترقب نظرات الدكتور فى التحاليل
وشويه كلهم قالوا طمنا يادكتور خير
الدكتور خير ان شاء الله ايه رايكم نسبها ترتاح ونخرج نتكلم بره هو مين المسؤل عنها والدها واحمد قالوا انا
الدكتور قال ليهم طب تعالوا نتكلم فى مكتبى وياريت الباقى يخرج ويسبوها ترتاح شويه
والد ورده واحمد راحوا مع الدكتور
والباقى انتظر فى الاستقبال
اول ما الدكتور دخل المكتب وهما وراه
احمد:طمنا يادكتور فى ايه انت قلقتنا
الدكتور :احنا لازم نشيل الرحم عشان فى ورم خبيث
احمد ووالد ورده فى صدمه انت بتقول ايه يادكتور
الدكتور:مش انا اللى بقول التحاليل هيا اللى بتقول وانا كنت شاكك من الاول بس قولت نتأكد من التحليل زى ما كان الدكتور اللى قبلى برضو شاكك بس ما حبش يوضح حاجه الا بعد التحاليل لان ممكن الورم يكون موجود بس حميد
و انا الواضح امامى أنها مش متزوجه
احمد:بس كاتبين الكتاب

الدكتور:انا شايف المهم دلوقتى انك تعجل فى الزواج عشان ممكن نأجل عملية إزالة الرحم دى لعام او اكتر شهور قليله عشان تقدر تخلف وتجيب طفل يصبرها على الموضوع ده
احمد قعد مكانه ووالدها كل اللى على لسانه لا حول ولا قوه الا بالله
وكان والدت احمد ووالدت ورده جم وراهم وسمعوا الكلام وهما واقفين على الباب ووالدت ورده فضلت تبكى وتقول ياحظك القليل يابنتى ووالدت احمد اخدتها فى حضنها وتصبر فيها
وبعد ما استوعبوا الأمر ورضوا بالأمر الواقع مسحت والدتها دموعها ودخلت على ورده
ورده اول ما شفتها
ورده:فى ايه يا ماما مالك كده انتى كنتى بتبكى ولا ايه والدكتور كان عاوز بابا فى ايه
والدت ورده:مافيش ياورده
ورده:مافيش ازاى لا فيه حاجه
والدت ورده:هو كان بيقول ان نعجل بزواجك انت واحمد عشان …
ورده:عشان ايه هموت ولا ايه
والدت ورده:بعد الشر عليكى اصل بيقول لازم…
ورده :لازم ايه ياماما
والدت ورده: لازم نشيل ليكى الرحم
ورده:انتى بتقولى ايه ياماما وفضلت تبكى
دخل والد ورده فى ايه ورده بتبكى ليه
ورده:هو الدكتور قال انه لازم يزيل لي الرحم
والد ورده:بتقولى ليها ليه يا حاجه دلوقتى بس هو ده وقته
سكتت والدتها وفضلت تبكي هيا كمان
والد ورده:راح على ورده واخدها فى حضنه وقال ليه قدر ربنا يابنتى والحمدلله ان لسه أمامك فرصه انك تخلفي انتى ان شاء الله تشدى حيلك كده ويومين ونعملكم فرح كبير وان شاء الله ربنا يعوض عليكى خير وتخلفى لينا ولى العهد وبعدها وجوده زى عدمه يابنتى بس انتى متزعليش نفسك والله واعلم يمكن ربنا يشيل عنك ربنا قادر على كل شيء
ورده بصت لوالدها وكل الكلام اللى كانت ناويه تقوله عن احمد كتمته جواها وسكتت وقالت فى بالها الظاهر كده ان القدر لا مفر منه انا لو أطلقت من احمد اضمن منين ان حد تانى يتزوجنى والحق اخلف قبل ما الدكتور يقرر انى ازيل الرحم
دخل احمد عليهم وهو بيقول عامله ايه دلوقتى ياورده
ورده ماردتش
والد ورده:يا احمد يا ابنى انت سمعت كللم الدكتور طبعا معايا
احمد:ايوه ياعمى سمعت

والد:ورده وانا مش عاوز اضيع اي لحظه فيها فرصه ان بنتى تجيب فيها طفل انتوا لازم يكون فرحكم فى أقرب فرصه
احمد:اللى تشوفه ياعمى
ورده ساكته تماما دون اى كلام
والد ورده:احنا هنعمل ليكم فرح هنا وهتاخدها تعيش معاك هناك الظروف دلوقتى اتغيرت ماينفعش تسابها هنا لازم تكون معاك أطول وقت ممكن
احمد:اللى تشوفه ياعمى
ورده:انا

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة جميع فصول الرواية اضغط على (رواية عمياء دخلت حياتي)