رواية ليل احتلت عرش القاسي الفصل السابع عشر 17 بقلم تيسير محمد

يوسف : انتى بتحبى الواد زين ولا لا .

ليل وشها يحمر من كسوفها : معرفش يعنى .

يدخل زين زى القطر على الاوضة من غير ما يخبط على الباب لانه كان بيتسنط اصلا عليهم من اول ما اتكلموا

زين : نعم يا روح خالتك مش عارفة ازاى يعنى مش فاهم .

ليل تبص عليه بصدمة و بعدين تحط وشها فى الارض من الكسوف .

يوسف بمكر : مش عيب على طولك ده لما تقف تلمع اوكر من ورا البيبان كده .

زين باحراج من الموقف اللى حط نفسه فيه : لا انا مكنتش بلمع اوكر و لا حاجة كل الحكاية انى كنت معدى بالصدفة فسمعتكوا و انتو بتتكلموا مش اكتر .

يوسف : و هى الصدفة تخليك تسمع السؤال و الاجابة كمان ما شاء الله صدفة طويلة دى ، كل كلامهم ده و ليل مش قادرة ترفع عنيها .

زين علشان يخرج من الوقف اللى حط نفسه فيه : بابا لو سمحت متغيرش الموضوع انا عايز افهم بقى يعنى ايه مش عارفة يعنى امال اللى كان بيحصل بينا ده على اساس ايه بالظبط .

ليل ترفع عنيها و تفتح فمها من الصدمة انه اتكلم بالطريقة دى قدام ابوه ، اما يوسف يدارى ضحكته على ابنه و وقاحته و يقول بخبث : و ايه بقى اللى كان بيحصل بينكم يا سى زين و انا معرفهوش هاه .

يسكت زين و ميعرفش يرد على ابوه فيكمل يوسف كلامه لليل : طيب ردى عليا انتى يا ليل مادام هو مش عايز يقول ايه اللى كان بيحصل قوليلى انتى طيب ، الاتنين يسكتوا فيضحك عليهم يوسف و يقول : طيب واضح ان الموضوع كبير اوى عموما قولولى و انا هستر عليكم و الحق الم الفضيحة قبل ما تكبر .

تخجل ليل من كلام يوسف و تقول بتلعثم و اندفاع : لا فضيحة ايه حضرتك فاهم غلط و الله كل الحكايه انه كان بيب

و قبل ما تكمل كلامها تلاقى زين حط ايده على فمها و قال بصوت هامس جنب ودانها بس وصل ليوسف : اسكتى الله يفضحك هتفضحينا ايه مبتعرفيش تسترى ابدا .

يوسف بمكر : ايه يا زين ما تسيبها تقولى كنت بتعملها ايه .

زين : مفيش يا بابا .

يوسف يشيل ايد زين من على ليل و يقول : طيب يا خويا اتفضل بقى حضرتك علشان عايز اكمل كلامى معاها اللى انت كنت بتتصنت عليه قصدى اللى عديت بالصدفة سمعته .

زين برجاء : طيب مينفعش افضل هنا و مش هعمل صوت و الله و لا كانى موجود .

يوسف : لا و اتفضل بره و على الله الاقيك بتتصنت هاه ساعتها هقطع ودنك دى علشان متعرفش تسمع تانى مفهوم .

زين : مفهوم ادينى خارج اهه ، يخرج زين بغضب و يضحك عليه ابوه و ليل .

يوسف : ها مجوبتيش على سؤالى ممكن اعرف بقى انتى بتحبيه و لا لا و من غير كسوف احنا اتفقنا اننا اب و بنته صح .

ليل : صح .

يوسف : طيب ما دام صح يبقى عايز اسمع اجابة صريحة .

ليل بكسوف تهز راسها بالموافقة انها بتحبه فيفرح يوسف انها بتحب زين زى ما هو بيحبها .

يوسف بحنية اب على بنته و خبث على ابنه : طيب يا حبيبتى مادام بتحبيه يبقى لازم تربيه الاول قبل ما يعرف انك بتحبيه .

تنتبه ليل لكلامه : مش فاهمة حضرتك تقصد ايه يعنى ، يعنى اعمل ايه .

يوسف : يعنى تربية يا ليل لازم يعرف قيمتك بمعنى انك لازم تعملى شوية حاجات كده .

ليل : حاجات ايه .

يوسف : يعنى اول حاجة لازم تهتمى بنفسك اكتر شوية طبعا انتى حلوة و زى القمر من غير حاجة بس انا عايزة ميشوفش غيرك فهمانى طبعا هاه ، تانى حاجة بقى مش عايزك تديله ريق حلو خالص يعنى شوية تتجاهله و شوية تتكلمى معاه من غير نفس و لما يسالك مالك قولى الجملة الشهيرة بتاعت الستات و هى مفيش ، يعنى بمعنى اصح عايزة يلف حوالين نفسه لحد ما تقوليله بحبك مفهوم .

ليل بمكر و خبث فهمه يوسف : تمام انا كده فهمت حضرتك كويس و عرفت هعمل ايه متقلقش .

يوسف بضحك : تمام مادام بقى فهمتى يبقى انا هقعد بعيد و اتفرج .

ليل بامتنان تمسك ايد يوسف قبل ما يخرج من الاوضة :؛ بابا يوسف انا مش عارفة اقول لحضرتك ايه بس انا بجد بحب حضرتك جدا يعنى لو بابا عايش مكنش عمل معايا اكتر من اللى حضرتك بتعمله .

يوسف يطبطب على خدها : طيب ما انا بابا يا بت انتى و هتلاقينى فى ضهرك قبل الواد اللى تحت ده و بعدين يلا بقى ننزل لحسن زمانه هيموت من الغيظ دلوقتى ، انا هنزل و انتى اظبطى نفسك زى ما اتفقنا و تعالى ورايا .

يخرج يوسف و يسيب ليل ، تفتح ليل دولابها و تخرج منه فستان لونه بمبى و فيه ورد حلو اوى و شيك و طرحه بمبى و تلبسهم و تحط كحل خفيف وضح جمال عنيها و حطت روج بمبى خفيف خالص بس بين شفايفها حلو و وقفت قدام المراية و قالت لنفسها : ان ما ربيتك يا زين مبقاش انا ليل و تنزل ليهم تحت .

—————————————

عند عمر و ياسمين فى اوضتهم قاعدين ساكتين .

ياسمين بملل : و بعدين بقى يا عمر انت مقعدنى كده بقالك نص ساعة و مقولتش حاجة انا هنزل تحت .

عمر يمسك ايديها بسرعة قبل ما تخرج : لا خلاص هتكلم اقعدى ، و ياخد نفسه ببطئ .

عمر : بصى يا ياسمين انا طول عمرى قريب منك و انتى كنتى اقرب حد ليا برضو صح .

ياسمين : صح بس انت بعدت عنى فجاة .

عمر : طيب عمرك سالتى نفسك انا بعدت عنك ليه .

ياسمين : سالت نفسى يا عمر بس ملقتش اجابة غير انك بقيت تكرهنى و معرفش ليه و عيونها تدمع .

عمر : لا يا ياسمين انا مبعدتش عنك لانى بكرهك لانى اصلا عمرى ما كرهتك ، انا بعدت عنك لما لقيتك بتقربى من زين .

ياسمين بصدمة : زين ، بس انا عمرى ما حبيت زين يا عمر يمكن كلام ماما اثر عليا و خلانى اقرب منه فعلا بس كنت كل ما بقرب منه بتعلق بيه اكتر كاخ مش حبيب و انا قولتله هو نفسه الكلام ده من زمان .

عمر : قولتيله ايه انا معرفش انا كنت مفكر انك بداتى تحبيه .

ياسمين : لا و الله انا عمرى ما شوفت زين غير كأخ و لو انت مش مصدقنى ممكن تروح تساله بنفسك .

عمر : لا طبعا انا مصدقك بس ليه انتى مقولتليش الكلام ده من الاول .

ياسمين بعتاب : ما هو انت لو كنت بترد عليا لما اتصل بيك او حتى بتسمعنى لما اجيلك كنت عرفت من زمان .

عمر باسف : انا عارف انى غلطت لما مسمعتكيش بس حطى نفسك مكانى البنت الوحيدة اللى حبيتها احس انها بتحب اخويا فكان لازم ابعد عنها .

ياسمين مبرقة و مسمعتش حاجة بعد كلمة البنت اللى حبيتها فتقول : انت قولت ايه .

عمر بابتسامة حب : ايوه يا ياسو انا بحبك و عمرى ما حبيت حد فى الدنيا دى قد ما حبيتك .

ياسمين بدموع : بجد يا عمر انا حاسة انى بحلم .

عمر يمسح دموعها : لا مش حلم يا روح عمر دى حقيقة انا بحبك و بموت فيكى من و انتى لسه عيلة صغيرة ، و يكمل بمرح و بعدين مش المفروض يعنى انى لما اقولك بحبك تقوليلى و ان كمان بحبك يا عمر و بموت فيك و مقدرش اعيش من غيرك و كده يعنى .

ياسمين تشيل ايده من على خدها و تقول بمكر : لا يا بابا مفيش اللى انت بتحلم بيه ده و بعدين مين اللى ضحك عليك و قالك انى بحبك ده فى احلامك .

عمر بغيظ : يعنى ايه بقى الكلام ده لا يا ماما زى ما انا قولت تقولى .

ياسمين ببرود : لو سمحت ابقى خد الباب فى ايدك و انت خارج عقبال ما اخد دش و انزل وراك يا عمورى .

عمر بغيظ من برودها : ماشى يا ياسمين لو مخلتكيش تجيلى راكعة و بتزحفى علشان بس ابصلك مبقاش انا عمر ، و يخرج و يهبد الباب وراه من الغيظ ، و بعد ما يخرج تضحك ياسمين بصوت عالى عليه ، وصله صوت ضحكتها فابتسم عليها و فرح انها رجعت تضحك تانى و قال فى نفسه : كله يهون علشان ضحكتك دى يا ياسو قلبى .

———————————–

تحت فى الجنينة كله قاعد ما عدا ليل و ياسمين اللى لسه منزلوش و فجاة و هما بيهزروا مع بعض تنزل ليل و ياسمين مع بعض و هما فى قمة الجمال لدرجة ان زين و عمر وقفوا مبلمين .

يوسف بمكر و صوت هامس : اشطة دى احلوت اوى يالا ربنا يقدرنا على فعل الخير و نولعها اكتر ، يالا تستهلوا يا ولاد الكلب

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية ليل احتلت عرش القاسي)