رواية فيروز الفصل الثالث عشر 13 بقلم نجلاء عبدالظاهر

رواية فيروز الفصل الثالث عشر 13 بقلم نجلاء عبدالظاهر

رواية فيروز البارت الثالث عشر

رواية فيروز الجزء الثالث عشر

رواية فيروز الحلقة الثالثة عشر

سارة و فتح الباب
سارة بغضب : مين بوظ شكل الورد اللى كان على السرير كده
فهد بصلها و مردش عليها و جيه يدخل الحمام لقى فيروز بتغسل وشها و بتعيط و اتخضت اول ما بصت فى المراية و شافته واقف وراها
فهد : انتى بتعملى هنا ايه
فيروز بكسوف و احراج: راحت عليا نومة أنا هخرج حالا
فهد : تخرجى فين سارة بره
فيروز بصوت واطي : و هعمل ايه دلوقتى أنا
فهد : خليكى هنا أنا هتصرف
خرج فهد لسارة
سارة : ايه ده لسه بالبدلة
فهد : اصل الحمام طلع بايظ عندى
سارة : بايظ ؟!
فهد : أيوة و كمان انتى طلعتى معايا الاوضة بس علشان كان فى معازيم و ناس لكن انتى اوضتك الاوضة اللى جنب ماما
سارة : بتهزر صح

فهد ببرود : لاء … تحبى اجبلك حد يساعدك فى نقل حاجتك
سارة : و منظرى قدام مامتك
فهد : انتى هتمثلى ما هى عارفة كويس انى مكنتش عايز الجوازة ديه
سارة خرجت من الاوضة و هى متعصبة جدا
و اول ما خرجت سارة من الاوضة فيروز خرجت من الحمام و جت تخرج من الاوضة
فهد : انتى رايحة فين
فيروز : هروح انام
فهد : كده ممكن حد يشوفك و انتى خارجة من هنا
فيروز : و المفروض اعمل ايه
فهد : استنى شوية لحد ما الكل ينام
فيروز : أنا مش هقعد معاك فى مكان واحد أنا خارجة
فهد شد على ايديها جامد : مش علشان بكلمك بهدوء دلوقتى تفكرى نسيت اللى عملتيه
فيروز : سيب ايدى احسنلك
فهد و يقترب منها : و الله هتعملى ايه
فيروز بدأت تتوتر

فهد ضحك على منظرها و انها عاملة زى العيلة
فهد : فيروز أنا عمرى ما قعدت نتكلم سوا يعتبر معرفش عنك حاجات كتير
فيروز : والله و عايز تعرف ايه يعنى
فهد : كل حاجة تعالى نسأل بعض شوية
فيروز : ماشى ابدا
و فضلوا يتكلموا محسوش بالوقت
_________________________________
عند عشق قاعدة بليل فى اوضتها و قاعدة بتعيط و بتفكر تتصل بفيروز تحكى ليها كل حاجة بس حسيت معندهاش الجراءة تقول و قطع كل ده صوت الباب و هنا عشق خافت اكتر و فى سرها مش عايزة تفتح و بتدعى ميكونش معتز و بتفتح الباب بتردد و خوف و لقيت معتز
معتز : مش بتردى عليا ليه لما بكلمك على الزفت
شوق بخوف : مسمعتوش
معتز : هتستعبطى
عشق : لا و الله
معتز: البسى يلا
عشق: ليه
معتز : متخفيش البسى بس هاخدك مشوار
عشق : دلوقتى الساعة 2
معتز : عادى

و عشق لبست و نزلت معاه
و أخدها معتز على النيل
معتز : أنا عايز اعترفلك بحاجة
عشق : حاجة ايه
معتز : انتى لسه بنت على فكرة
عشق 🤨😳
عشق 🤨😳 بجد اومال ليه عملت كده لحظة طيب ازاى
معتز : أنا فعلا كل مرة كنت بحاول اقر*بلك بس مكنتش بقدر و كنتى تصحى بعد المنوم بس كنت عايز
عشق بمقاطعة : كنت عايز تفضل تخلينى مك*سورة قدامك و تقول ايهى عيلة تتسلى شوية يا معتز بيه
معتز : لاء مش كده
عشق : اومال ايه عملت كده ليه انت واحد مريض أنا كنت بفكر بجد انت*حر بسببك و انت اصلا و لا همك انت اصلا ليه دخلت حياتى أنا بك*رهك و مش بكر*ه حد ادك و جت تمشى
معتز : خلصتى كلامك أنا كل مرة كنت مش بقر*بلك كان بمزاجى يا حلوة و علشان بس تعرفى أن فى اى وقت انتى ليا
عشق : انت مريض يا معتز بجد أنا عايزة امشى حالا
معتز : ممكن نتكلم كأى اتنين كبار يا آنسة اوزعة انتى
عشق : مش عايزة اتكلم معاك
معتز : هجبلك ايس كريم بس تقعدى تسمعينى

عشق بصتله بطرف عينها : أنا مش عيلة علشان تضحك عليا عايزة اروح حالا
عشق و هى قاعدة فى كافية ووطلبت ايس كريم كتير جدا
معتز : واضح فعلا انك مش عيلة
عشق : اسكت علشان بجد متعصبة و مش طايقك و مش طايقة اسمع صوتك
معتز : انتى عارفة لو حد غيرك قالى الكلمتين دول كنت عملت ايه
عشق : ايه يعنى 😒😒
معتز : انتى يا بت ايه لسانك و طريقتك ديه بجد عايز نتكلم يا عشقى
عشق : اخرك معايا عشر دقايق و مش عايزة اشوفك تانى يا معتز
معتز : أنا عايز اتجوزك
__________________________________
عند فيروز و فهد فضلوا يتكلموا طول الليل و يتعرفوا على بعض اكتر لحد ما فيروز نامت فى اوضة فهد منغير ما تحس و فهد مرضاش يصحيها و حس أنه عايز يض*مها و بدأ يقترب بتردد و كأنه اول مرة يشوف بنت فى حياته و بهدوء اخدها فى ح*ضنه و نام
فى الصبح فيروز صحيت قبل فهد و نزلت فى هدوء و دخلت أوضتها و فضلت طول اليوم فيها
و على بليل نزلت الجنينة تشم هوا لأنها حاست انها مخنوقة و كان فهد بيبص عليها من شباك اوضته منغير ما تحس لحد ما فجأة شافها بتحضن السواق بتاعه

فهد نزل زى المجنون و شد فيروز قدام الكل و طلع بيها اوضته
فيروز : فى ايه يا فهد ازاى تشدنى كده و والدتك و سارة و كل الناس كانوا واقفين و كمان … و لسه هتكمل كلامها لقيت فهد ضر*بها بالقلم و شد شعرها
فهد : بقى أنا على اخر الزمن مراتى تتحضن ليه شايفنى ايه يا ر*و*ح ا*م*ك
فيروز : انت بتقول ايه يا حيو*ان
فهد و هو يشد على شعرها اكتر فى أيده : حيو*ان مين يا 🤬🤬🤬
فيروز : طلقنى يا فهد
فهد : ده نجوم السما اقربلك
فيروز : أنا بكر*هك و بقر*ف منك جدا
فهد : أنا هخليكى تكرهى نفسك يا فيروز
و رماها على السرير و هنا حصل حاجة غريبة
___________________________

معتز : أنا عايز اتجوزك
عشق ضحكت بصوت عالى جدا
معتز و هو بيبصلها و مضايق أنها بتضحك و بتضحك على ايه اصلا
عشق : بص يا معتز انت لو اخر راجل أنا مش موافقة و لا عايزك و حتى لو كان حصل بينا حاجة برده مش عايزك و لا عايزة اشوف وشك يا معتز
معتز : لاء شكلك يا حلوة نسيتى أنتى كنتى من خمس دقايق تحت رحمتى و خايفة امشى و اسيبك شكلى علشان عملتك حلو تفتكرى انك تقدرى تقولى لمعتز الخطاب كده و فجأة شد أيدها فى نص المكان و ركبها العربية غصب عنها و ساق و هو ينوى على شر
و وصل بيته
معتز و هو يسحب ايديها بع*نف: اتحركى يا بت انهاردة مش هتبقى نايمة علشان تبقى تصدقى المرة ديه أنه حصل بجد
عشق : هصوت و لم عليك الناس
معتز و هو بيشلها : وفرى صويتك ده لبعدين

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية فيروز)