رواية وقعت في مجنونة الفصل الثالث 3 بقلم آية طارق

رواية وقعت في مجنونة الفصل الثالث 3 بقلم آية طارق

رواية وقعت في مجنونة البارت الثالث

رواية وقعت في مجنونة الجزء الثالث

رواية وقعت في مجنونة الحلقة الثالثة

هاجر من على الباب : توحااااااا
فتحية : انتى مش هتبطلى صوتك اللى فاضحنه فى المنطقة ده
هاجر بضحك : خلى سيد معاكى على ما أنزل أجيبله جبنة رومى وأجى
فتحية وهى بتقلب كفوفها على بعضها بحسره : اللطف من عندك يارب
هاجر : خلى بالك منه بقه أنا مش هطول
جرت هاجر قبل ما فتحية تعترض وتقول حاجة ونزلت تحت لمحت عم حسين قاعد على كرسى جنب السوبر ماركت المفتوح فى عمارتهم و راحت وقفت جنبه وباست راسه : حقك عليا أنا أسفة
لف ع حسين وشه للناحية التانية بعيد عنها
هاجر بدموع : أول مرة تكون قاسى عليا كده ومتكلمنيش ونتصالح زى كل مرة
مقدرش حسين أنه يشوفها بتبكى كده ولفلها : كان لازم تحسى بغلطك وتعرفى انى لسه موجود ممتش عشان تتصرفى من دماغك
مسكت هاجر ايده وهى بتقول بلهفة : بعيد الشر عنك ربنا يحميك ويباركلى فيك
طبطب على كتفها : كلامنا نكمله فوق لأن ده مش مكانه
مسحت هاجر دموعها وهى بتبصله بابتسامة : يعنى مش زعلان منى
حسين : وأنا من امتى بقدر ازعل منك يا مغلبانى
هاجر : حيث كده بقه أنا عايزة أجيب جبنة رومى لسيد
لف حسين رأسه مجددا وهو يهمس بكلام لم تسمعه
هاجر : انا مش عارفه مضايقكم فى ايه سيد للدرجادى
حسين : امشى يا هاجر من وشى بدل ما أمد ايدى عليكى فى الشارع
خرج من المحل فى نفس الوقت عن شوقى صاحب المحل
هاجر : جيت فى وقتك يا عم شوقى
عم شوقى : خير يا بنت الغالي
هاجر : عايزة طبق جبنة رومى بس من الجديدة
عم شوقى : أنا محدش مخلصلى صنف الجبنة ده غيرك انتى وسيد بتاعك
هاجر : الاه مكنوش تلات اربع خمس اطباق باخدهم منك فى اليوم يا عم شوقى هتذلنى يعنى أكمن مبلاقيش النوع اللى بحبه غير عندك
عم شوقى : هاجر يا بنتى انا الراجل اللى بيوردلى الجبنة بقه بيشك فيا بسبب الكمية اللى باخدها منه
هاجر : أما ناس مش وش نعمة بصحيح
حسين : هاتلها اللى هيا عيزاه يا شوقى مش هتخلص منها
ضحك عم شوقى ودخل يجبلها اللى طلبته
قعدت هاجر جنب حسين على الكرسى : دلوقتى شاى القهوة أحسن من الشاى بتاعى
حسين : مين قال كده
هاجر : ما هو واضح انك مبتشربش غير الشاى بتاعى
خرج عم شوقى من المحل وهو بيناولها الكيس
وقفت هاجر واخدته : شكرا يا عمو شوقى
نظرت لحسين وهى تقول : ابقى خلى شاى القهوة ينفعك يا بابا
وطلعت فوق ودخلت الشقة
فتحية : جيبتى يا اختى الجبنة
هاجر : ااه
فتحية : طيب ادخلى غيرى هدوك على ما أعمل العشاء وانده لابوكى
هاجر : فوريرة وأجيلك عالمطبخ
دخلت هاجر أوضتها وفتحت الكيس طلعت طبق الجبنة وبدأت تقطعها قطع وتحطها فى طبق تانى
هاجر : وأدى يا سيدى الجبنة عيش حياتك معاها على ما أكل أنا كمان وأسلك أمورى
بدأت هدومها وخرجت من الاوضة وراحت المطبخ وفضلت تتسحب براحة ووقفت ورا فتحية اللى لسه بتلف اتخضت من هاجر اللى واقفة وراها وخبطتها بالملعقة الخشب اللى فى ايدها
هاجر : أاااااااه ايه توحة ما تفتحى دماغى أحسن ، أنا اصلا عارفه إنك مش هتعديها على خير من ساعة ما جيت
فتحية بخضة : أعمل فيكى ايه يا شيخة هتنقطينى
هاجر بضحك وهى بتاخد خيارة من اللى فى الطبق جنبها : انتى اللى قلبك خفيف يا توحة أعملك ايه
فتحية : وانا هوريكى الخفة دى يا روح امك
وما هى إلا ثوانى بل أقل من الثوانى عزيزى القارئ و كان أبو وردة فى ايد فتحية وبترميه على هاجر
هاجر وهى بتحاول تحدد الوجع فى أنهى حتة : لا كده كتير كل مرة بيجى فيااااا
فتحية : عشان تحرمى بعد كده ده انتى ربتيلى الخفيف
هاجر : يوه الحق عليا بفرفشك
فتحية : روحى نادى أبوكى يلا عشان يطلع
هاجر : هوا
وخرجت تجرى ناحية البلكونة اللى بتطل عالشارع عندهم وقبل ما تفتح الباب
فتحية من المطبخ : البسى الطرحة يا بنت الهبلة
هاجر : على فكرة انتى كده بتشتمى نفسك ربنا يسامحك بقه
وجرت على اوضتها تجيب طرحة وخرجت تانى البلكونة و وقفت تبص لتحت : باباا يا بابا يا حاج حسين
حسين سمع صوتها قام وقف يشوفها عايزة ايه : يا بت وطى صوتك ده انتى فى الشارع
هاجر : منا فعلا فى الشارع يا حاج ، المهم ..
بدأت توطى صوتها اللى وصل للهمس : اطلع عشان تتعشى
حسين : بتقولى يا بت انتى
هاجر بنفس الهمس : بقولك اطلع عشان تتعشى
حسين بنفاذ صبر : يعنى بعد ما فرجتى علينا الناس وانتى بتندهى جايا توطى صوتك دلوقتى
هاجر : الاه أعرف الناس أسرار بيتنا يعنى
ردت عليها واحدة جارتهم فى العمارة اللى قصادها : ده احنا عارفين كل حاجة من صوتك يا ست هاجر
هاجر وهى بتبصلها وبتضيق عينيها : اسكوتى انتى يا ولية ايش حشرك
حسين : اخلصى يا هاجر
هاجر : اطلع يا بابا اطلع بس وانت هتعرف
يدوب لسه هتدخل خرجت تانى وهيا ماسكة السور : بابااااااا
حسين : عايزة ايه من اللى خلفوه
هاجر : متنساش تجيب كيس ويندوز كبير وواحدة هوهوز و اندومى ومولتوا
حسين وهو بيبص السما ورافع ايده : الصبر من عندك يارب
هاجر : يارب يا حبيبى هات الحاجة واطلع بقه بسرعة
ضحك عم شوقى وجارتهم عليها
حسين : انا بتضحك يا شوقى
عم شوقى بضحك : ربنا يباركلك فيها ويديمك ليها
حسين : اللهم آمين يارب
عم شوقى : والله هيا اللى عاطية ونس و حس للمنطقة وخصوصا الجبنة بتاعتها ، استنى أما اجيبلك الحاجة بتاعتها
هدى حسين وبعدها ابتسم ، ناوله عم شوقى الحاجة وبعدها طلع فوق وقبل ما يحط المفتاح فى الباب كانت هيا واقفة مستنياه
حسين بخضة : بسم الله الرحمن الرحيم
هاجر : ايه يا بابا شوفت عفريت
حسين : انتى واقفة كده ليه
هاجر : لقيتك اتأخرت قولت استناك
حسين : يا بنتى ارحمى أمى انا قربت اتجنن
هاجر : ناولنى بس كده الكيس ده اشوف بيقول ايه وبعدها نشوف الجنان ده مين سببه
ناولعا حسين الكيس بيأس : خدى ياكش يطمر وتحلى عن نفوخى
جرت هاجر بالكيس ودخلت اوضتها وخرجت تانى راحت لفتحية المطبخ
فتحية : مالك بتجرى كده ليه وايه اللى كان فى ايدك ده وانتى داخلة المطبخ
هاجر : ها مفيش كنت داخلة احط الطرحة
فتحية وهيا بتضيق عينيها : عليا الكلام ده
وبدأت تقرب منها بالمعلقة : ايه اللى كنتى بتجرى بيه مش عوزانى اشوفه
هاجر : انتى مصرة يعنى
نظرت ليها فتحية ، هاجر : حاضر حاضر هقول وأمرى لله
ده اندومى وهوهوز قولت لبابا يجبهولى و مخلتكيش تشوفيه عشان هتزعقى عالاندومى
فتحية : هحاول أصدقك ولو انى مش مقتنعة ، خرجى معايا الأكل يلا
بدأت هاجر تاخد الاطباق وتخرجها لحد أخر طبق وقعدت جنب حسين
حسين : يلا يا فتحية
فتحية وهى تخرج من المطبخ : جاية أهو
وقعدوا ياكلوا لحد ما خلصوا وهاجر قامت تشيل الاطباق وخلصتهم وعملت الشاى وجات تخرج لقت حسين بس اللى قاعد بيتفرج عالتليفزيون
هاجر وهي بتحط الصينية على التربيزة : اومال ماما راحت فين
حسين : والله ما عارف قامت معرفش قالت هتعمل ايه
ساب حسين الريمود جنبها ولف لهاجر : علفكرة احنا لسه مخلصناش كلامنا فى اللى عملتيه
اتعدلت هاجر وهيا بتكلمه وبتفرك ايديها فى بعض : أنا عارفة انى غلطانى وغلط كبير انى مكنش ينفع اتحرك و أخد خطوة من غير ما أكلم حضرتك تتصرف انا بس والله صعب عليا الطفل الصغير ده وكان اللى فى دماغى انى اوصله لأهله
لكن والله ما قصدت أبدا انى اعتبرك مش موجود والكلام ده كله ، حضرتك عارف انت بالنسبالى ايه ده انت كل حاجة فى حياتى دى
مسكت هاجر ايده وباستها : حقك عليا متزعلش منى اعتبرنى عيلة وغلطت
ضمها حسين ليه وهو بيطبطب عليها : انتى فعلا عيلة فى نظرى مهما كبرتى وهفضل خايف عليكى طول عمرى حتى لما تتجوزى هيفضل برده الخوف ده موجود
وبعدين انا شديت عليكى عشان تفهمى انك مش كل حاجة تحصل تاخدك الجرأة وتعمليها من غير تفكير انا عايز دماغك ده يشتغل شوية وتبقى عارفه إن مهما يحصل وطول ما انا عايش تكلمينى أتصرف أنا الأول ، انتى متعرفيش انا كنت قلقان ازاى عليكى لولا حد من العيال شافك وانتى طالعة قالى فطلعت علطول وكنت بهدى نفسى عشان اعرف كنتى فين
هاجر : خلى قلبك ابيض و عديهالى المرة دى ومعدتش هتتكرر تانى
كان حسين ساكت مبيردش عليها
هاجر وكانت على وشك تعيط : اول واخر مرة والله
حسين : أتمنى تكونى اتعلمتى من اللى حصل وانا مش زعلان منك اوى يعنى بس زعلان شوية
هاجر : اطلب اللى يرضيك وانا انفذه من العين دى قبل العين دى
حسين : انسى حوار انك تروحى تقعدى فى شقتكم دى تانى
وقسما بالله يا هاجر لو عرفت تانى انك مأخدتيش مصروف الشهر لهتزعلى منى
هاجر : يا حاج منا بشتغل لازمتها ايه المصروف
حسين وهو بيخبطها على دماغها : انا ميت مرة قولتلك انا مليش دعوة بفلوس شغلك دى ان شالله تولعى فيها ، لكن طول ما انتى فى بيت أبوكى طلباتك مجابة واللى تعوزيه يجيلك اما ابقى أموت ابقى اصرفى على نفسك
هاجر : بعيد الشر عنك متقولش كده ربنا يطول فى عمرك ويديمك لينا ، خلاص طلباتك اوامر المهم تكون راضى عنى
حسين : ربنا يصلح حالك ويجبر بخاطرك يا بنتى
هاجر : أهى دى الدعوات ولا البلاش يا بوب
اعتدلوا ورجعوا يتفرجوا عالتليفزيون وشوية و جات عليهم فتحية
هاجر : كنتى فين يا ماما ده احنا نسيناكى
فتحية : ايوة ياختى ما هو طالما أبوكى موجود أمك تولع
هاجر بضحك : الاه الاه انتى غيرانى منى على جوزك يا توحة
فتحية بغضب : اسكتى يا بت
ضحكت هاجر اكتر وهى بتكلم حسين : الحق دى بتغييير
وفضلت القاعدة بينهم ضحك لحد ما هاجر نامت فحسين قام يندهلها عشان تدخل
حسين : قومى يا حبيبتى نامى جوه
هاجر : سيبنى شوية شوية بس وهقوم
حسين : يا بنتى شوية ايه قومى ادخلى نامى فأوضتك
هاجر : خمسة بس خمسة
فتحية : بت يا هاجر
انتفضت هاجر وهيا بتقعد : ايه يا ماما
فتحية : قومى اقفى ادخلى جوه
هاجر وهيا بتقف وتدبدب فى الارض : حاضر حاضر ده انت ام قاسية
فتحية : ادخلى يا بت
بعدما دخلت ضحك عليها حسين وفتحية
فى صباح اليوم التالى …..

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية وقعت في مجنونة)