رواية حكايتي مع الزمان الفصل السابع عشر 17 بقلم مروة أحمد

رواية حكايتي مع الزمان الفصل السابع عشر 17 بقلم مروة أحمد

رواية حكايتي مع الزمان البارت السابع عشر

رواية حكايتي مع الزمان الجزء السابع عشر

رواية حكايتي مع الزمان الحلقة السابعة عشر

ماما ماما انا جيت
انت اى اللى جابك هنا
ام رهف :عيب اللى انتى بتقوليه ده
رهف :لا مش عيب يا ماما لما واحد
ام رهف :بنت انا مسمحلكيش تتكلمى اكتر من كدا
قاسم :سبيها يا ماما تقول اللى عندها ”
ام رهف :على فكره قاسم هنا من بدرى وفهمنى سوء التفاهم اللى حصل بينكم
رهف : وقلك انو عايز يضحك عليا باسم الحب؟
قاسم :على فكره انا عمرى ما هضحك عليكى انا لو كنت عايز اضحك عليكى مكنتش جيب البيت لحد هنا وقعدت مع ماما وكمان طلبت ايدك
رهف :اى انت بتقول اى انت
قاسم :ماما ممكن كوبايه ميه ميه لوسمحتى ؟
ام رهف :حاضر يبنى
قاسم :بصي بقا انا بحبك وانتى هتكونى ليا سواء برضاكى أو غصب عنك
سامعه ‘
رهف :ونا مش هكون ليك !
قاسم :لا هتكونى ليا على شان انا مش عامر اللى سابك وخطب اختك
ولا احمد خطيبك اللى سافر وسابك وانتى مخطوبه ليه وعلى اسمه
اه صح عامر حبيب القلب فالسجن دلوقت ”
رهف :انت انت واحد حق*ير
ام رهف :بنت عيب كدا
على فكره قاسم طلب ايدك وانا وافقت ‘
قاسم :ياريت تجهزى على شان بكرا كتب الكتاب”
رهف :كتب كتاب مين انا مش موافقه وانا بكرهك
قاسم :اجهزى بقاا
*************************
فرح :ساره متعرفيش حاجه عن رهف ؟
ساره :لا من بدرى خالص وانا مش كلمتها ولا عرفت عنها حاجه
رويدا :بنات شفتو البوست ده ؟
البنات :بوست اى ؟
رويدا :دكتور قاسم الباشا هيتجوز
البنات :ومين تعيسه الحظ يا ترى ؟
رويدا :معرفش بس هو رافض يصرح باسمها أو بصوره ليها
فرح :احسن حاجه بجد
اكيد بيحبها
ساره :لى؟
رويدا:انتى غبيه بيقولك رافض يصرح باسمها أو بصوره ليها
دا اكيد بيعشها عشق
اى رايكم نعدى على رهف بكرا ؟؟
البنات :ومالو نعدى عليها واحنا راجعين من الكليه
**********************
رهف :رنا يارنا
انتى تعرفى أن عامر اتحبس ؟
رنا :ايوه اعرف
رهف :طب لما هو يتحبس مين اللى هيشيل المصيبه اللى فى بطنك دى ؟
رنا : مصيبه اى ؟
رهف :الحمل ؟
رنا :اى ده هو انا مقلتلكيش
رهف :على اى ؟
رنا :أن مفيش حمل ودى كانت خطه على شان ارجع عامر حب عمرى اللى انتى اخدتيه منى
رهف :انا مخدتش حد منك هو اللى جالى قلى انه بيحبنى ‘
رنا :عارفه يارهف انا بكرهك اوى اوى
رهف:انا عملتلك اى على شان تكرهينى انتى توام روحي
رنا : انا بكرهك يارهف على شان انتى بتاخدى كل حاجه انا بحبها وانا عايشه زى ضلك انتى اللى فى الصوره ديما يارهف ”
رهف :ياااه كل ده شيلاه فى قلبك يارنا وساكته
رنا احنا تونز يارنا يعنى لزم يكون قلبنا على قلب بعض مش نقطع فى بعض يا رنا
رنا :انا هقتلك يارهف هقتلك
وسحبت السكينه التى أمامها
رهف :رنا انتى بتعملى اى
رنا :هقتلك يارهف وهرتاح منك
رهف :لا لاااااااااااااا
رنا :ااااااااااااااه
تستيقظ ترتجف من شده الكابوس
رنا الحمدلله أنه كان حلم الحمدلله انا انا لزم أقل رهف على الحقيقه وانى كدبت عليها”
*************************
رهف :قاسم مين ده اللى اتجوزه
دا انا بخاف اتكلم معاه
بس باين عليه انه بيحبنى وتذكرت ما قاله اياد
إنه لم يكن ياتى إلى الشركه بكثره الا عندما استلمت العمل فى الشركه
رهف :انتى بتحبه ؟
لااا احب مين دا ممكن يقتلنى
لا يارهف اللى بيحب حد بيخاف عليه
بس ده كتب كتاب مش خطوبه يعني هبقا مراته !
دار هذا الحديث فى ذهن رهف
ام رهف :رهف يا بنتى افتحى
رهف :نعم يا ماما
ام رهف : سامحيني يابنتى لو قسيت عليكى لما كان قاسم هنا
رهف :لا يا ماما مش زعلانه
ام رهف :بس يابتى قاسم بيحبك وشريكى ياريت تديله فرصه يثبت لك حبه ليكى ”
رهف : حاضر يا ماما بعد اذنك هروح انام انا سلام
ام رهف:تصبحى على خير يا حببتى
فكرت رهف فيما قالته لها سعاد
رهف :هديه فرصه وحده بس
لكن مش هخليه يعرف شعورى اى ناحيته
**************************
قاسم :الو يونس
يونس :خير يا قاسم
قاسم :يونس عايزك تعمل *****
وتبعتهم على بيت رهف تمام
يونس: تمام يا قاسم
ليل :انتى تاخدى صحاب رهف وتروحى البيت عندها وانا هبعتلك الميكب أرتست والفساتين والاكسسوارات عندكم
ليل :بس انا معرفش ارقامهم ؟
قاسم :كل حاجه مترتبه وكله تمام
ليل :ماشي
قاسم :الو يا ماما
ام رهف:اهلا يبنى خير فى حاجه ؟
قاسم :كنت عايز اقلك انا انا هعمل **”*”
ومش عايز رهف تعرف عايز اعملها مفاجأة
ام رهف :تمام يا بنى
قاسم :انتى كلمى صحابها وخليهم ييجى وانا مرتب كل حاجه
ام رهف :خلاص تمام
*************************”
رهف : استيقظت من النوم وأده فراءضها
وارتدت ملابسها
ام رهف :رايحه فين ؟
رهف :رايحه الجامعه
ام رهف :فى عروسه تروح الجامعه يوم كتب كتابها ؟
رهف :مش انا عملت كدا يبقا فيه
رن جرس الباب
رهف :اما اشوف مين اللى جاى دلوقت
البنات : صباحووو
رهف :اى اللى جابكم بدرى كدا ؟
البنات :قولنا مش هنروح الجامعه ونيجى نقضى اليوم معاكى ”
رهف : تعالو خلاص كدا انا مش هروح انا كنت رايحه على شأنكم
رن جرس الباب مره آخره
رهف :مين تانى ؟
ليل مش معقوله اتفضلى يا قمرة
ليل: عامله اى وحشانى
رهف :مين دى ؟؟
ليل :دى ميكب أرتست بعتها قاسم تعملك ميكب ”
رن جرس الباب مره آخره
رهف :اووووو اى اليوم ده اللى كلو فتح باب’
وانت مين انت كمان ؟
الرجل :انا ***”
وبعتنى قاسم بيه بالفستان ده لحضرتك
رهف :تمام
كان فستان زفاف لونه ابيض جميل للغايه مع شوذ أبيض انيق جدا
بداء البنات فى التجهيز
رنا :رهف عايزه اقلك على حاجه
رهف :قولى !
الميكب أرتست: لوسمحتى يا انسه رهف ممكن حضرتك تيجى على شان نبداء’
رهف :انا مش عارفه هو اى كل اللى عامله ده دا مجرد كتب كتاب يعنى ؟
ابتسم البنات فى السر
ليل :ما شاء الله قمر يا قلبى
ام رهف :بدموع حببتى يا بنتى تبارك الله أحسن الخالقين ”
رنا :رهف قاسم جه
صعد قاسم إلى الغرفه التى توجد بها رهف ”
الميكب أرتست:ممكن تلفى كدا يا انسه رهف على شان ناخد الفريست لوك ؟
رهف :لا مش عايزه
قاسم :ماشاء الله تبارك الرحمن
يلا بينا
رهف :هو المأذون مش هيبقى هنا ؟.
ام رهف :لا يا رهف احنا لزم نرحله
رهف :تمام بس من امتى ده ؟
قاسم :من النهارده
ركب قاسم السياره ولم يجلب السائق معه لكى لا احد يرى تلك الحوريه غيره
وقف قاسم أمام مكان فخم جدا
نزل قاسم من السياره
وانزل رهف اللتى لم تتفوه بكلمه منذ أن خرجت من منزلها
رهف :اى دا😳😳😳😳

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية حكايتي مع الزمان)