رواية بنت الحي الشعبي الفصل الرابع 4 بقلم ملك يسري

رواية بنت الحي الشعبي الفصل الرابع 4 بقلم ملك يسري

رواية بنت الحي الشعبي البارت الرابع

رواية بنت الحي الشعبي الجزء الرابع

رواية بنت الحي الشعبي الحلقة الرابعة

وتين: ملك والله ل اوريكى انا وصلت اهو.
ملك بضحك: تعالى اطلعى يالااا.
وتين قفلت ف وشها ودخلت.
وتين: هى اوضه ملك فين انا وتين صحبتها.
المساعدة: ايوا ي فندم هى قالت عليكى هى تالت اوضة فوق.
وتين بإبتسامة: تمام شكرا.
طلعت الدور اللى ووقفت محتارة.
وتين بعصبية: مقالتش انهى واحدة من الجنبين.
فتحت اوضة منهم وكانت بتاعت احمد كانت هتخرج بس دخلت وقربت منه وهو نايم وبدات تلمس وشه بحنيه وقربت منه شمت ريحته وجت تبعد.
احمد وهو مغمض: ما تكملى وقفتى لى.
وتين بتوتر: انا بس…..
احمد وعدل نفسه: سكتى لى انتى اى ومين اصلا وجاية هنا لى.
وتين بتوتر: انا وتين صاحبه ملك ودخلت هنا على اساس اوضتها.
احمد قرب منها لحد ماهى خبطت ف الحيطة.
احمد: اممممم ولى تقربى منى وتلمسينى وكمان تشمى ريحتى.
وتين وشبه هتعيط: عادى يعنى.
احمد ومشى صباعه على وشها: وانتى بقا بتقربى من اى حد واى راجل.
وتين بصتله بعصبيه: انت قليل الادب.
احمد وضحك بإستهزاء: انا برضواا ماتبصى كويس ياقطة انتى ف اوضة شاب غريب وبتلمسيه عايزة اى تانى ولا….
وبدأ يبص على جسمها بوقاحة وتين ضربته ب القلم.
وتين بدموع: انت انسان قذر وبكرهك ي احمد بكرهك.
سابته وخرجت وهو فضل واقف مكانه ف تصرفتها وانها عارفه اسمه.
احمد بهمس: معقول تكون هى….
…………………………………………………………………..
شمس: مستر اسر مدام چيهان برا وعايزة تقابل حضرتك.
اسر: دخليها.
شمس دخلت چيهان وخرجت.
اسر: اهلا چيهان هانم نورتينا.
چيهان: ميرسى اسر.
اسر: اى بقا سر الزيارة الجميلة دى.
چيهان: الصراحة كنت عايزة منك طلب صغير.
اسر: اطلبى وانا تحت امرك.
چيهان: مريهان بنتى كانت عايزة تتدرب ف شركة هى كليه هندسة وملقتش احسن منك يعنى.
اسر وابتسم: بس كدا احنا عنينا ليكى.
چيهان وابتسمت: ميرسى بجد بس كنت عيزاه تبقا تحت ايدك انت.
اسر: هو للاسف مش هعرف.
چيهان: لى ي اسر.
اسر: السكرتيرة بتاعتى يادوب لسة شغالة بقالها اسبوع ف مش هينفع انقلها.
چيهان: عادى ي اسر تشتغل عند حد تانى بس انا بجد متاجة ان مريهان تبقا معاك انت مهندس شاطر وهتتعلم منك كتير.
اسر واتنهد: تمام خليها تيجى بكرا وهتشتغل مع شمس برا بس بجد مش هينفع استغنى عن شمس.
چيهان: تمام بس مريهان تحت ف العربية وجاهزة للشغل دلوقتى.
اسر: تمام خليها تيجى.
شوية ومريهان دخلت.
اسر بإبتسامة: ازيك ي مريهان.
مريهان: الحمدلله تمام.
اسر: دايما يارب.
اسر مسك فون المكتب واتكلم مع شمس شوية ودخلت.
اسر: شمس مريهان هتبقا معاكى وانتى هتعلميها الشغل وهتبقوا انتو الاتنين مع بعض اوكى.
شمس: تمام اتفضلى.
مريهان قامت وخرجت مع شمس وقعدت على كرسى شمس ومكتبها شمس استغربت بس مرضيتش تعلق بس طريقة مريهان استفزتها ف اتحججت ب قهوة اسر ودخلتله.
شمس بعصبية قربت منه ومسكته من لياقة قميصه.
شمس: البت اللى برا دى معصبانى واقسم بالله هفتح دماغها تمام.
اسر بصدمة: ف اى بس اهدى اى اللى حصلل.
شمس: اول حاحة من ساعة ما خرجت وهى قاعدة على مكتبى دا بتاعى اناا.
اسر: حقك.
شمس: تانى حاجة بقولها مستر اسر انا بعمله القهوة وفطار الصبح تقولى ابقى اعمليلى معاه خدامة ابوها اناا.
اسر: حقك برضوا.
شمس: تالت حاجة بقولها معادك هنا تبقى 8 تقولى لا انا هاجى 10 انتى تعالى 8 وشوفى الشغل دى متخلفة.
اسر: حقك.
شمس بعصبية: هو اى اللى حقك انت علقت بقولك اى شوفلك صرفة من البت اللى برا دى ل هزعلها بجد.
اسر وحب يوترها راح شدها عليه وخبطت ف صدره.
اسر ومشى صباعه على وشها: اهدى ممكن..
شمس بتوتر: ابعد ي اسر.
اسر وزاد من مسكته ليها: تؤ مش هبعد انا مبسوط كدا.
شمس بهمس: حد يدخل.
اسر وغمض عينه وقرب شم شعرها: اللى يدخل يدخل.
هما الاتنين سكتوا وراحوا ف دنيا تانية قاطعهم دخول مريهان اللى بصت ل شمس بقرف وخرجت.
شمس بدموع وبعدت عن اسر: عجبك كدا هتقول عليا اى دلوقتى.
اسر ومسح دموعها: قطع لسان اللى يتكلم عليكى اخرجى انتى دلوقتى وجهزى ليا ملف مشروع الاسماعليه ودخلى مريهان ليا.
شمس: حاضر.
اسر بمرح: طفلة اوى اجمدى كدا.
شمس زقته وخرجت.
مريهان دخلت.
اسر: اتفضلى اقعدى.
مريهان ببرود: افندم.
اسر بحدة: اولا اسلوبك دا مش معاياا مفهوم انتى هنا متدربة مامتك ست انا بحترمها جدا اوكى تانى حاجة اسلوبك مع شمس ياريت يبقا احسن من كدا هى مش شغالة عندك انتى معادك هنا 8 وبكرا هيبقا ليكى مكتبك المكتب اللى برا دا بتاع شمس واللى انتى شوفتيه من شوية دا ازن ملكيش دعوة بيه ومفيش اى داعى تمشى ف الشركة تقولى لحد اظن كدا اتفقنا اتفضلى على شغلك.
مريهان خرجت وهى متعصبة من شمس…
…………………………………………………………………..
ملك بإستغراب: هى اتاخرت كدا لى بقالها ساعة بتقول طالعة.
بترن على وتين مش بترد نزلت تدور عليها ملهاش اثر سالت المساعدة قالت انها طلعت فوق وبعد شوية نزلت بتعيط ومشيت.
ملك بدموع طلعت ل احمد: انت عملت ل وتين اى.
احمد بإستغراب من دموع اخته: معنلتش حاجة هى اللى دخلت علياا ومين دى اصلا.
ملك بعصبية: انت زعلتها صح.
احمد بحدة: ملك احترمى نفسك ازاى بتتكلمى كدا مع اخوكى الكبير على اوضتك يالاا.
ملك سابته وخرجت من الڤيلا كلها.
…………………………………………………………………..
ف المساء ف بيت شمس.
تامر بهدوء: امى.
نادية: اى ي قلب امك.
تامر: هى شمس بقالها قد اى نايمة.
نادية: يجى ساعتين كدا عايز حاجة ي ضنايا اقوم اصحيها.
تامر: لاء خليكى انا هدخل ليها.
تامر دخل وافتكر كل يوم كان بيمد ايده عليها ف الاوضة دى.
تامر بحنيه: شمس حبيبتى.
شمس قامت واستغربت طريقته: ف حاجة ي تامر عايز حاجة.
تامر بإحراج: احم عايز انزل اتمشى واشرب قصب وعايزك معايا.
شمس بصتله بصدمة: تامر انت كويس.
تامر: لو مش عايزة خلاص.
شمس وقامت حضنته: لا خلاص اى دقيقة وابقا جاهزة.
تامر ابتسم وطبطب على ضهرها: هستناكى برا.
شمس هزت دماغها وهو خرج حمدت ربنا وافتكرت اسر انه سبب ف تغير اخوها.
…………………………………………………………………..
اسر بتعب: بابا انا هنام محتاج حاجة.
هاشم: معلش ي اسر اطلع شوف ملك من الصبح مخرجتش من اوضتها وانا كنت مشغول.
اسر: حاضر.
اسر طلع وفتح اوضتها مش لاقيها دور ف الدور اللى فوق كله مش موجودة نزل جرى وسأل عليها كل اللى ف البيت محدش يعرف هى فين.
اسر بعصبية: يعنى هتكون راحت فين الساعة ١١.
هاشم بقلق: اول مرة تخرج من غير ما تقول.
احمد واقف وسرحان ممكن تكون زعلت بسببه وخرجت.
اسر بشك: ساكت لى.
احمد بخجل: الصراحة اتخانقت معاها الصبح وكانت بتعيط.
اسر بصله بحدة: غبى اتفضل امشى معاياا نشوفها فين ولو حصلها حاجة ي احمد متزعلش من اللى هعمله.
احمد واسر خرجوا جرى يدوروا عليها.
…………………………………………………………………..
عند ملك بتخبط على باب وفتح.
ملك بدموع: انا مش عايزة اروح….

يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية بنت الحي الشعبي)