رواية احببتها في وقت خاطئ الفصل الخامس 5 بقلم ندى سامي

رواية احببتها في وقت خاطئ الفصل الخامس 5 بقلم ندى سامي

رواية احببتها في وقت خاطئ البارت الخامس

رواية احببتها في وقت خاطئ الجزء الخامس

رواية احببتها في وقت خاطئ الحلقة الخامسة

رنيم باستغراب : انت بتعمل ايه هنا
بدر : كنت قريب قولت اجى اخدك
رنيم : والله! كنت قريب و لا جيت مخصوص .. مش ههرب على فكره !؟
بدر كان لسه هيرد لقت بنت بتقول بدلع : مين القمر ده يا رنيم
بدر حب يضايقها فقال : انا بدر وانتى
_ اسمك حلو زيك .. انا سما
رنيم بضيق : ما تخليكى فحالك يا عسل
سما : ما هو رد عليا انتى مالك و بعدين انتى تعرفيه منين القمر ده اصلا
بدر بابتسامه : جوزها بقى

الكل بصلو بصدمه و رنيم بصتلو بضيق و عصبيه عشان مكانتش عايزه حد يعرف انها متجوزه عشان لسه صغيره
سما : والله هو مش انتى إلى كنتى عماله تتكلمى فى المدرسه على أن مينفعش واحده تتخطب وهى صغيره ولا هو الجواز بس الى ينفع
” سما كانت معاها فى ثانوى وعلى طول بترخم عليها و مش بتحبها ”
رنيم كانت لسه هترد لقتو بيشدها للعربيه و ركبو و مشيو و نور بصت لسما بقرف و مشيت هى كمان
~~~~~~~~ فى العربيه
رنيم : ممكن اعرف ايه إلى جابك
بدر : قولت كنت قريب فجيت اخدك
رنيم : انا مكنتش عايزاك تيجى يعنى انت عجبك إلى حصل ده و انك كسفتنى قدام صحابى
بدر : كسفتك !! انت ناسيه انا مين ولا ايه
رنيم : اه كسفتنى انا مكنتش عايزه حد يعرف انى متجوزه
بدر اتعصب من الجمله فقال : يعنى هو انا إلى كنت عايز الناس تعرف أنى متجوزك ولا ايه انا اصلا يوم الحفله دى خدتك غصب عشان بابا مش اكتر متشوفيش نفسك عليا يا قمر

رنيم اضايقت جامد من كلامو و كانت عايزه تعيط بس مسكت نفسها .. هى مكنش قصدها كده هى بس مكانتش عايزه حد يعرف انها متجوزه عشان صغيره و كمان كانت رافضه فكره الجواز فى السن ده بس متوقعتش أن ده هيبقى ردو بس سكتت لحد ما وصلو و طلعت على الاوضه على طول و قفلت عليها و هو دخل اوضه تانيه و طول اليوم و هى متجاهلاه
_______________________
تانى يوم
دخل بدر الشركه و هو متعصب و رزع باب المكتب وراه و ونس خد باله فدخل وراه و هو قلقان
ونس : فى ايه مالك
بدر : سيبنى فى حالى دلوقتى يا ونس
ونس : لا مش هسيبك فى حالك يا بدر قول فى ايه
بدر بانفعال : انا يتقالى كسفتنى و مكنتش عايزه حد يعرف انى متجوزاك
ونس باستغراب : اهدى بس حصل ايه
بدر حكاله كل حاجه و هو متعصب
ونس : انت عبيط يبنى واضح اوى أنها مكانتش عايزه حد يعرف عشان إلى حصل هناك يعنى زى ما البنت قالت هى كانت رافضه فكره الارتباط فى السن ده فأكيد مكانتش عايزه حد يعرف عشان ميعلقش على الحوار ده زى ما حصل
بدر : فتقولى كسفتنى !؟
ونس : و ده السبب إلى خلاك تقولها الكلام إلى قولتو ده !؟
بدر : انا مقولتش حاجه غلط دى الحقيقه
ونس : يعنى انت متأكد أن مفيش اى احساس تجاهك ليها
بدر بكدب : لا طبعا يعنى انا يوم ما احب هسيب كل البنات دى و احبها هى

ونس : انت حر بس فكر كويس و شوف احساسك بيقولك ايه قبل ما تندم عشان بطريقتك دى مش هتلاقيها تانى
بدر مهتمش بكلامو و ونس بصلو بقله حيله و رجع يكلمو فى الشغل و برا عند الباب كان فى واحده واقفه بتتصنت عليهم و كانت ماسكه الفون و اول ما خلصو كلام قفلتو و ضحكت بخبث و مشيت
_______________________
فى الفيلا بليل
رنيم كانت بتكلم نور فى الفون و قالت : مكلمتوش من امبارح اصلا و مش هكلمو
نور : يا بنتى اكيد قال كده وقت عصبيه انتى مشوفتيش كان بيقول انو جوزك و هو منشكح ازاى ده كان ناقص ياخدك بالحضن
رنيم : نور ونبى بطلى تقرأى روايات كتير عشان قصرت عليكى
نور بضحك : على فكره الروايات دى إلى مهونه عليا حياتى بدل ما انا مبكلمش حد كده ولا ليا حبيب ولا قريب ولا غريب
رنيم بضحك : وانا روحت فين يا ست الحزينه
نور : انتى من ساعه ما اتجوزتى وانتى ناسيانى و كمان مركزه فى البيدج الجديده إلى فتحتيها
رنيم بهزار : انا اقدر انساك برضو ده انت الحب يا باشا
فى الوقت ده دخل بدر و سمع الجمله دى و بصلها بعصبيه و هى قفلت مع نور
بدر بعصبيه : انتى بتكلمى مين

رنيم : انت بتزعق ليه
بدر : عايزانى ادخل اسمع مراتى بتقول انا اقدر انساك و انت الحب و مش عايزانى ازعق
رنيم : كنت بكلم نور فيها مشكله دى
بدر : وهى نور بيتقالها انساك و انت الحب يا باشا ولا انا فاهم غلط و نور دى ولد
رنيم : اتكلم بأسلوب احسن من كده و لو مش مصدقنى الموبايل اهو انا مش هفضل اتناقش معاك كتير
قالت كده و نزلت و هى متعصبه و مضايقه انو شك فيها و هو لما نزلت بص للفون و هو بيشتم نفسو على الطريقه إلى كلمها بيها و انو شك فيها و قفل الفون و رماه على السرير و دخل ياخد دش و هو مخنوق
_______________________
فى مكان تانى
_ ايه رأيك فى الفويس الجميل ده
– حلو اوى ده بس ده هنشيله لوقت عوزه لما انفذ الى فى دماغى مش دلوقتى
_ و هتفذى الكلام ده امتى
– قريب اوووى
_______________________

بعد اسبوعين
عدى اسبوعين و بدر و رنيم كلامهم قل بسبب أن هى مضايقه منو و كل ما يحاول يكلمها تقفل الكلام و متكلموش ده غير أنها مهتمه بالكورس إلى بتروحو و كمان البيدج الى هيا عملاها و كسبت منها جامد و مطنشاه
_______________________
رنيم خلصت مذاكره الكورس و نزلت تحت عملت نسكافيه و خرجت و استغربت لما ملقتش بدر عشان ده يوم اجازتو بس معلقتش و راحت الجنينه عشان بتحب تقعد هناك و قبل ما تدخل سمعت صوت ضحك من جوا و لما دخلت لقت بدر بيتكلم فى الفون مع واحده و بيضحك و فضلت واقفه شويه لحد ما هو خد بالو
بدر : طب اقفلى انتى دلوقتى
رنيم : كنت بتكلم مين و بتضحك كده
بدر : واحده صحبتى من زمان فى ايه
رنيم : يعنى انت شوفتى بكلم نور و شكيت فيا و زعقت و انت دلوقتى بتكلم بنت و مش عايزنى أضايق
بدر : و فيها ايه يعنى تضايقى ليه
رنيم : عشان انا مراتك مثلا
بدر : هو انتى كل شويه مراتى مراتى هو مش من اسبوعين كنتى بتقوليلى مش عايزه حد يعرف انك جوزى ولا انا احلويت دلوقتى

رنيم : انا بس مكنتش عايزه البنات الى فى الكورس تعرف عشان هما عارفين انى كنت ضد فكره الارتباط فى السن ده و انت لما جيت خليتهم يعلقو و يتريقو وانا اصلا مش بطيقهم
بدر : والله انا مش هشم على ضهر ايدى انتى مكنتيش عايزه تعرفيهم ليه
رنيم اضايقت من طريقه كلامو فطلعت الاوضه و قفلت عليها و فضلت قاعده فيها كتير لحد ما بدر طلع و خبط عليها
بدر من برا : مش هتاكلى !
رنيم بضيق : لا
بدر : متأكده
رنيم : ايوه و ياريت تسيبنى فى حالى
قالت كده و سكتت و مسمعتش صوت تانى فعرفت انو مشى فقعدت تعيط شويه لحد ما هديت و مسكت فونها قعدت عليه شويه لحد ما الوقت عدى و جه وقت النوم و لقت الباب بيخبط و بدر داخل و معاه صنيه اكل فبصتلو باستغراب
رنيم : ايه ده
بدر : منزلتيش تاكلى انهارده و انا قولت اسيبك على راحتك بس متتكررش تانى عشان مش بحب اكل لوحدى
رنيم : بس انا مش جعانه
بدر : لا انا عارف انك جعانه كلى
قال كده و سابها تاكل و راح ياخد شاور و هى بصت مكانو وهى مستغربه تقلباتو المزاجيه إلى بتخليه كل شويه بطريقه بس مهتمتش كتير و قعدت تاكل عشان كانت جعانه بس مش كتير و قبل ما يخرج بدقايق غطت الاكل تانى و رجعت قعدت على السرير و بعدها هو خرج و سرح شعرو و راح عشان ينام بس قبل ما ينام قعد على السرير و مسك الفون شويه
رنيم : هو انت بجد فاكر انى قولت كده عشان استعر منك !؟

بدر : امال تسمى ده ايه
رنيم : انت عارف كويس اني متجوزه صغيره وان مكنتش في تمهيد حتي اننا هنتجوز فطبيعي معرفش اقول لكل الناس اننا متجوزين انا بجد مكنش قصدي خالص اني انكر وجودك او استعر بس علي الاقل كنت اقولهم بعد فتره وانت جيت فاجأتني و كمان زى ما قولتلك حوار البنات دول
بدر : تمام حصل خير حوار و عدى
رنيم : يعنى مصدقنى و مش مضايق منى
بدر بصلها شويه و بعدين قال : اه
رنيم ابتسمت و هو ضحك و قعدو يتكلمو كتير لحد ما لقو أن الوقت عدى بسرعه
بدر : يلهوى دى الساعه 1 و انا لسه منمتش
رنيم : احنا ازاى مخدناش بالنا من الوقت كده بقالنا ساعتين بنرغى
بدر : بس والله اول مره اضحك كده بقالى كتير
رنيم بابتسامه : طب كويس ده
بدر : يلا ننام بقى عشان متأخرش الصبح
رنيم بضحك : ماشى يلا بس متنساش تصحينى الصبح معاك عشان ابقى انزل الكورس
بدر : ماشى نامى يلا
_______________________

تانى يوم
بدر صحى و قام خد دش و خرج و مسك فونو لقى فى مسدجات كتير من رقم غريب فدخل لقى صور مبعتالو لشات بين رنيم و واحد و كانو ببهزرو كتير و بيتكلمو فى كلام مش حلو و كمان بعتالو صور ليها بلبس بيت فبصلها بصدمه و بعدين رجع يبص للفون و هو مش مستوعب ازاى تعمل حاجه زى كده
بدر : كنت عارف انك مش كويسه اوي وطيبه زي ما باين عليكي وانا الي كنت فاكر انك غير الي عرفتهم قبل كده كلكم زي بعض
قال كده و دخل يلبس و هو ماسك نفسو من انو يتعصب عليها و دخل لبس و نزل الشغل من غير ما يصحيها زى ما كانو متفقين و بعد ساعه رنيم صحيت و هى مبسوطه و بصت جنبها ملقتش بدر فاستغربت انو مصحهاش بس قالت يمكن نسى و قامت خدت دش و نزلت فطرت و هى مبسوطه و بتفكر فى امبارح و أن هما قعدو يتكلمو كتير و يهزرو و بعد ساعات قامت لبست عشان تنزل الكورس
_______________________
فى الشركه
ونس : مالك في ايه شكلك متعصب
بدر : بقولك ايه سيبنى فى حالى الله يخليك
ونس : اسيبك فى حالك ايه يبنى قول مالك مش طايق نفسك ليه
بدر : ونس امشى من وشى دلوقتى عشان انا لو اتكلمت هتخانق وانا مش عايز اتخانق معاك
ونس : ماشى براحتك بس حاول تهدى و لو حبيت تتكلم تعالى
ونس خرج و اول ما خرج لقى فى واحده واقفه على باب المكتب فبصلها بشك
ونس بشك : انتى بتعملى ايه هنا
قالت بتوتر : انا انا كنت جايه اسأل مستر بدر على حاجه
ونس بصلها شويه و بعدين مشى و هى مثلت أنها هتدخل و اول ما دخل مكتبو مشيت
~~~~~~~~ فى مكان تانى فى الشركه
– كنت هروح فى داهيه بسببك

_ ليه حصل ايه
– مستر ونس صاحبو شافنى وانا واقفه على الباب و شكلو شك فيا بس الحمدلله فلت منو
_ بقولك ايه انا مليش دعوه بده كلو قوليلى ايه الدنيا انجزى
– متعصب على الاخر بس واضح انو معملهاش حاجه
_ و انتى عرفتى منين
– عشان لو كان حصل حاجه مكنش جه الشغل اصلا
_ طب و بعدين
– استنى شويه اكيد مش هيقدر يمسك نفسو و هيحصل حاجه
_ و لو محصلش
– سهله نبعت حاجه تانيه تخليه ميقدرش يسكت
_ ماشى همشى وراكى المرادى بس ربنا يستر
_______________________
فى الكورس
نور : الله الله شكلنا مبسوطين
رنيم : يعنى مش اوى
نور بغمز : حصل حاجه ولا ايه
رنيم حكتلها كل حاجه حصلت معاهم امبارح و نور كل ده كانت مبتسمه بخبث

نور : الصناره غمزت ولا ايه
رنيم : لا طبعا و بعدين انا مش بحب الناس المتقلبه دى
نور : اه طبعا هنشوف
رنيم بضحك : طب يلا يا رخمه عشان الكورس
زقتها و دخلو و نور كانت عماله تضحك لحد ما الكورس بدأ و خلصو و رنيم ركبت مع السواق و قالتلو على مكان معين يروحوه و راحت محل و جابت حاجات ديكور للبيت و بعدين ركبت تانى و روحو
_______________________
فى الفيلا بليل
بدر رجع من الشغل لقى الاكل محطوط على السفره و رنيم جايه ناحيتو وهى مبتسمه
رنيم : انا قولت للمساعدين يعملوا الاكل الي قولتلي بتحبوا ونزلت ناكل سوا اهو علشان تعرف تاكل علشان انت قولتلي ومش بحب اكل لوحدى
بدر بصلها بمعنى أنها نزلت من نظروا و طلع فوق و هى استغربت ده
رنيم باستغراب : هو مالو ده بجد ده لو برج الجوزاء مش هيبقى كده .. بس المهم انى عرفت طبعوا و هخليه يتغير
قالت كده و طلعت وراه لقتو دخل ياخد شاور فاستنتو و اول ما خرج اتكلمت بحماس
رنيم : ايه رأيك في الديكور الجديد الي جبتوا حلو مش كده
بدر : وده جبتيه امتي بقي اه طبعا ما انا قاعد هنا مليش لازمه وكل حاجه بتتعمل من ورايا انا مش قولت تروحي وتيجي مع السواق ومفيش تحرك غير بأذني ولا انا كلامي مش بيتسمع
رنيم باستغراب من ردو : انا بس حبيت اجدد وافرحك
بدر : بلاش بقي جو البريئه ده علشان انا خلاص عرفت حقيقتك فبلاش تمثيل

رنيم باستغراب : حقيقه ايه
بدر بقرف : خلينى ساكت احسن ونبى
رنيم : علي فكره انا معملتش حاجه غلط وانا روحت مع السواق وقولتلوا ينزلني عند المحل ولو مش مصدقني تقدر تسألوا
بدر بصلها بعصبيه و قرف و خرج و رزع الباب وراه وهى مفهمتش قصدو بس فى نفس الوقت اضايقت فكلمت نور تحكيلها و بعد ما قفلت معاها كانت لسه هتنزل تحت لقت مسدج جاتلها من رقم غريب و كان محتواها ….

يتبع..

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة باقي حلقات الرواية اضغط على : (رواية احببتها في وقت خاطئ)