رواية مريم الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم مريم هشام

رواية مريم الفصل الثالث والعشرون 23 بقلم مريم هشام

رواية مريم البارت الثالث والعشرون

رواية مريم الجزء الثالث والعشرون

رواية مريم الحلقة الثالثة والعشرون

ذهبو الى مكان خالِ
مريم : كلو ماشى تمام.
رنا ببتسامه خبيثه: جبتلك مل الادله.
مريم : معاكى تسجيلات.
رناا بخبث: وانا انسا حاجه زى دى.
مريم بخبث: اما نشوف يكرماء.
نظرت مريم الى رنا وابتسمت ثم تذكرت.
Flash back.
رنا : كرماء ناويه تخطف عيالك علشان تلوى دراعك بيهم وسمعتها بتقول ان هى ناويه تقتلهم كمان.
مريم بجمود: عارفه.
رنا: ايوه بس العصابه دى ممكن تإذى عيالك.
نظرت مريم اليها وهى تبتسم: انا سايبه كرماء تلعب براحتها بس بردو بدماغى كل الرجاله اللى معاها دول تبعى انا وهما اللى ماشيين ورا كلامى.
رنا بصدمه : ازاى.

مريم بشر : يعنى مثلا هى دفعتلهم مليون انا دفعت الضعف وبقو تبعى انا وبينفزو كل الكلام اللى بقولوهم عليه وكمان عرفتهم المكان اللى هينفزو فى الخطه.
رنا بضحك وصدمه: يبنت اللعيبه طيب فى حاجه هتجننى.
مريم: اى
رنا: عرفتى هى بتخطط لإيه ازاى بقا.
مريم بذكاء: عرفتك ان صخر كان قبل كدا بياخد بالو منى وكان مركب كميرات خفيه فى البيت بس الحقيقه ان صخر مشالش الكميرات بعد ما اتجوزنا فا استغليتها انى اراقب كل حبجه بتحصل فى البيت وكرماء بتخططلها طبعا الكميرات كانت محتاجه تتنشط فا كان سهل جدا انى ابعت اى حد يدخل البيت عندكم.
رنا بصدمه: انا مبهووره لا بجد مبهوره.
مريم بضحك: بس انتى بقا كنتى بتمثلى حلو بردو.
رنا بصطناع مزيف: شوفتينى وانا بمثل انى بكرهك واقولها انا عااايزه اخد جووزها منهاا.
مريم بضحك: انا كا مريم صدقتك.
نعم يا ساده كانت رنا من زمن وهى متحالفه مع شقيقاتها منذ ان رات اختها بعد مرور عشر سنوات طلبت منها ان تسامحها انها سوف تساعدها فى الانتقام من والدتها ووافقت مريم وبالفعل بدءو خططهم.
رنا : طيب ي ناصحه هتقولى لعيالك اى بقا لما يلاقو واحد قد الحيطه بياخدهم.

مريم بسماجه: لا تقلقى لا تقلقى يا اختى.
ضحكت رنا.
Back.
مريم : طيب تاعلى نروح نقعد معاهم بقا.
رنا : لا انا هروح بقا.
مريم : لى بس.
رنا : معلش عندى شغل كتير اوى.
مريم ببتسامه: ماشى يروحى ربنا يعينك.
ذهبت رنا الى منزلها.
ذهبت مريم لتجلس مع عائله زوجها.
لانا : مش ناويين تخرجوونى بقا ولا ايييعع.
مريم بمرح: ورانا شغل ي حبيبتى مش فاضيين.
لانا بتمثيل البراءه: انا ضيفه بقا.
صخر : ايوه عايزه اى بردو.

لانا : اووف مش عايزه حاجه انا هروح اقعد مع زين و اسيل وايلا بقا.
مريم بمرح: خلاص بقا متبقيش قموصه هنخرج.
لانا بفرح : بجدد.
مريم بهزار : لا بهزار هقهقهق
_____________________
فى الصباح
بالتحديد فى المستشفى وفى غرفه الاستراحه.
____________________
احمد : رنا لما تخلصى فطارك ممكن تيجى المكتب عندى عايزه اقولك حاجه.
رنا ببتسامه : تمام ي دكتور.
انهت رنا فطورها سريعا وذهبت اليه.
طرقت على باب المكتب.
احمد : اتفضلى.
رنا : حضرتك كنت محتاجنى.
احمد : ايوه تعالى اقعدى.

جلست رنا وبدا عليها القليل من التوتر.
احمد بهدوء : رنا انا بحبك وقررت انى ملفش وادور واخد رقم والدك وهتقدملك.
رنا بصدمه : بت…بتحب م..مين.
احمد وهو ينظر بعيونها : بحبك يا رنا.
(العَالم مَلئِ بالنْسَاَء ولَكنَنى وجَدت بِكى ما طَلبه قَلبى “).
هى الاخره اُغرمت به ولا تسطيع اخفاء ذلك الشعور…شعور الحُب.
رنا بخجل وتوتر: ان..انت بتكلمنى بجدد.
احمد ببتسامه : ايوه تسمحيلى بقا برقم والدك.
نظرت اليه بفرحه وحب وبالفعل ارسلت اليه رقم هتاف والدها وكانت سعيده جدا.
نظر احمد الى عيناها وقرء جمله مكونه من خمسه احرُف.
( أحببتكَ وكأنَنِى خُلقت مِن ضِلعكَ).
—————————
رنا بتوتر : انا انا هروح اكمل شغلى بقا.
وذهبت ركضا لتتفادى نظراته.
_______________________

فى شركه مريم.
كانت تتحدث فى هاتفها الشخصى.
رنا : يا مريم بقولك قالى بحبك وأخد رقم بابا.
مريم بضحك: اجهز الفستان يعنى.
رنا بتوتر: يبنتى بقا انا خايفه وانتى تقوليلى اجهز الفستان.
مريم بحب: خايفه من اى يحبيبتى.
رنا : بكون بيضحك عليا.
مريم بضحك: بيضحك عليكى اى ي رنا دا خد رقم بابا انتى عبيطه.
رنا : يعنى مش بيضحك عليا.
مريم : لا مش بيضحك عليكى المهم انتى بتحبى.
رنا بتسرع: ايوه بحبو اوى.
مريم بضحك: اووف اوووف هموت من كتر الحب.

رنا: اقفلى يبت.
مريم بضحك: ماشى انا اصلا عندى شغل سلام يحب.
وانهت الاتصال.
___________________
فى منزل كرماء.
كانت تتحدث فى الهاتف.
كرماء بغل : انتى فين
رنا : فى الشغل.
كرماء بزهق: طيب تعالى علشان فى حاجه.
رنا بملل: اجى ازاى يعنى عندى عمليه كمان نص ساعه.
كرماء بغضب: انا مسألكييش وراكى اى تعالى يلا.
رنا بزهق: ماشى جايه.
انهت الاتصال.
كرماء بزهق: معصبانى ديما كدا اوف.
______________